Вялі́кая Усхо́днеазія́цкая канферэ́нцыя (Канферэ́нцыя Вялі́кай Усхо́дняй А́зіі, Такі́йская канферэ́нцыя; яп.: 大東亞會議, сучаснымі іерогліфамі — 大東亜会議) — саміт, які праходзіў у Токіа з 5 па 6 лістапада 1943 года. У канферэнцыі прынялі ўдзел прадстаўнікі сямі дзяржаў-членаў на чале з Японскай імперыяй.
Галоўнай задачай канферэнцыі, арганізатарам якой выступіла Японія, было падкрэсленне ролі Японіі як «вызваліцеля» Азіі ад заходняга каланіялізму і лідара сярод краін Усходняй Азіі. У сутнасці, канферэнцыя была мерапрыемствам дзяржаў, прадстаўнікі якіх былі запрошаны ў Токіа, якія знаходзіліся ў залежнасці ад Японіі ці былі акупаваны , і толькі дзве з іх — Маньчжоу-го і Тайланд — мелі з боку хоць бы некалькіх дзяржаў за выключэннем краін «восі» і іх саюзнікаў (у прыватнасці, Маньчжоу-го прызналі Сальвадор і Дамініканская Рэспубліка, а Тайланд, больш за тое, уваходзіў у склад Лігі Нацый).
Перадумовы
У перыяд з моманту ўступлення Японскай імперыі ў Другую сусветную вайну ў снежні 1941 года па май 1942 год сілы падпарадкавалі сабе значную частку брытанскіх, французскіх і амерыканскіх калоній на Азіяцкім кантыненце і ў Ціхім акіяне, а менавіта: невялікія часткі Французскага Індакітая і Брытанскай Індыі, Малаю, Бірму, Філіпінскі архіпелаг, Галандскую Ост-Індыю (), частку Новай Гвінеі і шэраг ціхаакіянскіх астравоў, такіх, як Саламонавы астравы і астравы Гілберта, Гуам і атол Уэйк. Акрамя таго, з 1931 года Японіяй кантралявалася тэрыторыя Маньчжурыі, на якой была створана марыянетачная дзяржава Маньчжоу-го, а з 1937 года, пасля серыі паспяховых ваенных дзеянняў у Кітаі падчас Япона-кітайскай вайны, таксама ўсход Унутранай Манголіі (дзяржава Мэнцзян) і шэраг кітайскіх тэрыторый, якія межавалі з узбярэжжам Усходне-Кітайскага і Паўднёва-Кітайскага мораў.
Большасць акупаваных японцамі тэрыторый, за выключэннем тых, дзе ствараліся марыянетачныя дзяржавы, захоўвала каланіяльны характар, які практычна нічым не адрозніваўся ад ранейшых формаў кіравання. Першапачаткова, пакуль японскія армія і з поспехам ваявалі супраць англа-амерыканскіх сіл у межах Ціхаакіянскага тэатра ваенных дзеянняў, японскі ўрад не меў патрэбы ў прадастаўленні гэтым дзяржаўным фарміраванням, цалкам кантралюемым Японіяй, большай самастойнасці. Аднак у 1943 годзе, з пагаршэннем японскіх пазіцый на Ціхім акіяне (), чыноўнікі і прыхільнікі ў палітычных і ваенных колах імперыі пасадзейнічалі прасоўванню праграмы прадастаўлення незалежнасці" розным часткам Усходняй Азіі, акупаваным Японіяй. Аўтары праграмы рабілі стаўку на тое, што пагроза вяртання еўрапейскага каланіялізму выкліча рост незадаволенасці карэнных народаў Азіі і паспрыяе больш актыўнаму іх удзелу ў вайне на баку Японіі. Японскае ваеннае кіраўніцтва, разумеючы прапагандысцкую каштоўнасць і значную фармальнасць такога кроку, падтрымала ідэю. З гэтай мэтай 31 мая 1943 года быў афіцыйна ўхвалены дакумент «Аб асноўных прынцыпах палітычнага кіраўніцтва ў Вялікай Усходняй Азіі». У ім гаварылася, што для працягу і завяршэння вайны трэба «ўмацаваць палітычную згуртаванасць дзяржаў і нацый Вялікай Усходняй Азіі вакол імперыі» і звярнуць асаблівую ўвагу на ўзмацненне іх ваеннага супрацоўніцтва з Японіяй. Так, у перыяд са жніўня па кастрычнік 1943 гады з'явіліся Дзяржава Бірма, , , Каралеўства Камбоджа, якія атрымалі ўяўную незалежнасць, але на самой справе працягвалі кантралявацца Японіяй.
Краіны-ўдзельніцы
Прысутнічалі
Дзяржава Бірма
Дзяржава афіцыйна атрымала незалежнасць 1 жніўня 1943 года, пасля чаго японская ваенная адміністрацыя Бірмы перадала свае паўнамоцтвы бірманскаму ўраду і была распушчана. Урад узначаліў адвакат і былы палітвязень доктар Ба Мо, які і прадставіў Бірму на Такійскай канферэнцыі.
Кітайская рэспубліка
Калабарацыянісцкі рэжым Ван Цзінвэя, які афіцыйна, як і легітымны рэжым Чан Кайшы, называўся «Кітайскай рэспублікай», быў абвешчаны 30 сакавіка 1940 года на акупаваных Японіяй падчас Япона-кітайскай вайны ўсходне-кітайскіх тэрыторыях. У студзені 1943 года японскі ўрад прыняў рашэнне аб шэрагу саступак Кітайскай рэспубліцы (вяртанне сэтльментаў, адмена права экстэрытарыйнасці і г.д.), з-за чаго 9 студзеня таго ж года ўрад Ван Цзінвэя абвясціў вайну Вялікабрытаніі і ЗША.
На канферэнцыі кітайскую дэлегацыю ўзначальваў сам Ван Цзінвэй.
Маньчжоу-го (таксама Маньчжурская імперыя) было заснавана ў 1932 годзе на занятай японцамі тэрыторыі Маньчжурыі. Гэта дзяржава была найбольш актыўным усходнеазіяцкім саюзнікам Японскай імперыі ў ваенным стаўленні: , якая на 1943 год налічвала каля 200 000 чалавек, брала ўдзел у баях на Халхін-Голе і Хасане, у бітвах Япона-кітайскай вайны.
На канферэнцыі ў Токіа Маньчжоу-го ўяўляў прэм'ер-міністр дзяржавы генерал , вядомы сваёй праяпонскай пазіцыяй.
21 кастрычніка 1943 года ў Сінгапуры быў сфарміраваны ўрад т.зв. «Свабоднай Індыі» (больш вядомая як «Азад Хінд»). Паколькі большая частка Брытанскай Індыі, на кіраванне тэрыторыяй якой прэтэндаваў урад, знаходзілася па-за зонай японскай акупацыі, ён пазіцыянаваў сябе як урад у выгнанні. Аднак, нягледзячы на гэта, улады «Свабоднай Індыі» ўсёткі кантралявалі частку індыйскіх тэрыторый, такіх як Андаманскія і Нікабарскія астравы, а таксама частку сучасных індыйскіх штатаў Маніпур і Нагаленд на ўсходзе Індыі. На першым жа пасяджэнні ўрад абвясціў вайну Вялікабрытаніі і ЗША.
Індыйскім прадстаўніком у Токіа быў старшыня ўрада Свабоднай Індыі Субхас Чандра Бос, які па сумяшчальніцтве ўзначальваў . Паводле афіцыйнага рэгламенту канферэнцыі, Бос прысутнічаў на ёй у ролі «назіральніка». Гэта было шмат у чым абумоўлена як раз тым, што сінгапурскі ўрад Індыі знаходзіўся «ў выгнанні», што не дазваляла яго кіраўніку быць паўнавартасным удзельнікам саміту.
Каралеўства Тайланд
Тайланд быў адзінай краінай з тых, што ўдзельнічалі ў канферэнцыі, утворанай без пасродніцтва Японіі (гісторыя сучаснага Тайланда бярэ пачатак з XIII стагоддзя), адзінай, якая была членам Лізе Нацый і адзінай, якая мела дыпламатычнае прызнанне з боку краін Антыгітлераўскай кааліцыі. Саюз Тайланда з Японіяй і абвяшчэнне ім вайны Вялікабрытаніі і ЗША былі навязаны японскімі ўзброенымі сіламі, якія ўварваліся на тайскую тэрыторыю ў снежні 1941 года і ў адваротным выпадку пагражалі акупацыяй дзяржавы.
У якасці прадстаўніка Тайланда ў Токіа быў першапачаткова запрошаны тайскі прэм'ер-міністр маршал , аднак у выніку замест яго на канферэнцыю прыбыў дыпламатычны дзеяч прынц . Гэтым рашэннем маршал падкрэсліў, што Тайланд не з'яўляецца залежнай ад Японіі дзяржавай. Акрамя таго, ад'езд прэм'ер-міністра ў неспакойны для краіны час мог прывесці да яго звяржэння, чаго асцерагаўся Пібунсанграм.
Фармальная незалежнасць Філіпінаў была абвешчана 14 кастрычніка 1943 года, але, нягледзячы на гэта, японскі кантынгент працягваў прысутнічаць на астравах аж да іх вызвалення амерыканскімі войскамі. Да ўлады прыйшоў урад на чале з нацыяналістам . Філіпінская рэспубліка стала адзінай краінай-удзельніцай канферэнцыі, якая на момант яе правядзення не знаходзілася ў стане вайны са ЗША і Вялікабрытаніяй. Вайну гэтым дзяржавам Філіпіны абвясцілі толькі ў верасні 1944 года.
Філіпіны ў Токіа прадстаўляў сам прэзідэнт Лаўрэль.
Не прысутнічалі
На канферэнцыю былі запрошаны дэлегаты далёка не ўсіх краін , у рамках якой была арганізавана канферэнцыя. У прыватнасці, дэлегаты з боку В'етнама (які, зрэшты, на той момант дэ-юрэ не лічыўся незалежнай дзяржавай) і Камбоджы не былі запрошаны з салідарнасці да вішысцкай Францыі — намінальна кантроль над былым Французскім Індакітаем належаў Японіі і вішысцкаму ўраду ў роўнай ступені.
Не прысутнічалі на канферэнцыі і прадстаўнікі карэнных народаў, якія пражывалі на тэрыторыях японскіх генерал-губернатарстваў і Тайвань, а менавіта карэйцаў і , нягледзячы на сваю адносную шматлікасць.
Нарэшце, на канферэнцыі не было прадстаўнікоў Інданезіі. Пытанне аб прадастаўленні незалежнасці былым Брытанскай Малаі і Галандскай Ост-Індыі быў больш складзены. 31 мая 1943 года ў аднабаковым парадку прыняў рашэнне аб далучэнні гэтых тэрыторый да Японскай імперыі. Гэта дзеянне значна падарвала намаганні японскай прапаганды, накіраваныя на прэзентацыю Японіі як вызваліцельніцы азіяцкіх народаў. Лідары руху за незалежнасць Інданезіі Ахмед Сукарна і , якія таксама супрацоўнічалі з японскімі ўладамі, былі запрошаны ў Токіа неўзабаве пасля заканчэння Канферэнцыі для правядзення неафіцыйных пасяджэнняў.
Спіс прадстаўнікоў
- Групавое фота дэлегатаў і глаў дэлегацый, якія прымалі ўдзел у канферэнцыі, на фоне будынка Парламента Японіі
- Групавое фота глаў дэлегацый. Злева направа: Ба Мо, , Ван Цзінвэй, , , , Субхас Чандра Бос
- Злева направа: , Ван Цзінвэй і Субхас Чандра Бос
- Выступленне Боса (стаіць спіной) падчас канферэнцыі
- Выступленне
Cцяг дзяржавы | Дзяржава | Партрэт дэлегата | Дэлегат |
---|---|---|---|
Дзяржава Бірма (бірм.: ဗမာ) | Ба Мо (1893—1977) кіраўнік урада | ||
Кітайская рэспубліка (кіт.: 中華民國) | Ван Цзінвэй (1883—1944) кіраўнік урада | ||
Маньчжоу-го (кіт.: 大滿洲帝國) | (1871—1959) прэм'ер-міністр | ||
(хіндзі: आर्ज़ी हुक़ूमत-ए-आज़ाद हिन्द; урду: عارضی حکومتِ آزاد ہند) | Субхас Чандра Бос (1897—1945) кіраўнік урада | ||
Каралеўства Тайланд (тайск.: ราชอาณาจักรไทย) | (1891—1976) дыпламат | ||
(тагальск.: Republika ng Pilipinas) | (1891—1959) прэзідэнт | ||
Японская імперыя (яп.: 大日本帝國) | Хідэкі Тадзё (1884—1948) прэм'ер-міністр |
Ход канферэнцыі
Умовы правядзення
Месцам для правядзення канферэнцыі быў выбраны будынак Імперскага парламента Японіі ў — адным з цэнтральных раёнаў Токіа. Будаўніцтва гэтага велізарнага гранітнага збудавання пачалося ў канцы 1920-х гадоў і завяршылася толькі ў 1936 годзе.
На працягу дня 5 лістапада дэлегацыі краін-удзельніц прыбывалі ў , дзе іх сустракалі японскія чыноўнікі на чале з прэм'ер-міністрам Хідэкі Тадзё. Затым дэлегаты садзіліся ў чорныя легкавыя аўтамабілі, якія дастаўлялі іх да будынка японскага парламента.
Па задуме японскіх улад, якія займаліся арганізацыяй канферэнцыі, у першы дзень працы канферэнцыі планавалася заслухаць выступленні дэлегатаў, якім трэба было выказаць свае погляды наконт неабходнасці будучага ўзаемадзеяння паміж краінамі Усходняй Азіі, а на другі — павінна было адбыцца абмеркаванне і прыняцце «Сумеснай дэкларацыі Вялікай Усходняй Азіі» — дакумента, распрацаванага японскімі ўладамі.
Выступленне Тадзё
Пасля пачатку пасяджэння з прамовай выступіў прэм'ер-міністр Японіі Хідэкі Тадзё, які выказаў афіцыйную пазіцыю Японскай імперыі наконт становішча ў т.зв. «Вялікай Усходняй Азіі». Тадзё раскрытыкаваў імперыялістычны характар знешняй палітыкі ЗША і Вялікабрытаніі, пры гэтым падкрэсліўшы факт суперніцтва паміж дзвюма вялікімі дзяржавамі.
На працягу мінулых стагоддзяў Брытанская імперыя шляхам махлярства і агрэсіі набыла вялікія тэрыторыі па ўсім свеце і падтрымлівала сваё панаванне над іншымі нацыямі і народамі ў розных рэгіёнах, трымаючы іх у нястачы і зводзячы адзін з адным. З іншага боку — Злучаныя Штаты, якія, скарыстаўшыся бязладзіцай і замяшаннем у Еўропе, усталявалі сваю перавагу над Амерыканскім кантынентам, працягнуўшы свае шчупальцы да Ціхага акіяна і Усходняй Азіі пасля вайны з Іспаніяй. Затым, карыстаючыся сваім узвышэннем пасля Першай сусветнай вайны Злучаныя Штаты сталі імкнуцца да сусветнай гегемоніі. Зусім нядаўна, з пачатку цяперашняй вайны, Злучаныя Штаты ў яшчэ большай ступені актывізавалі сваю імперыялістычную дзейнасць, імкнучыся пракрасціся ў Паўночную Афрыку, Заходнюю Афрыку, Атлантычны акіян, Аўстралію, Блізкі Усход і нават у Індыю, мабыць, спрабуючы ўзурпаваць месца Брытанскай імперыі.
Паводле меркавання Тадзё, «рост прэстыжу і магутнасці Японіі разглядаўся Амерыкай і Англіяй з непрыязнасцю, якая ўзрастала», што і падштурхнула Японію да пачатку ваенных дзеянняў, каб засцерагчы сябе ад нападу з боку гэтых дзяржаў.
Ваенныя дзеянні ва Усходняй Азіі і Ціхім акіяне японскі прэм'ер-міністр ахарактарызаваў тэрмінам «Вялікая Усходнеазіяцкая вайна». Гэта вайна, у яго ўяўленні, была накіравана «на знішчэнне зла і аднаўленне правасуддзя» і падтрымана народамі Вялікай Усходняй Азіі, завошта Тадзё публічна падзякаваў дэлегатаў, якія прадстаўлялі гэтыя народы. Асаблівы акцэнт ён зрабіў на асобе запрошанага на канферэнцыю старшыні сінгапурскага () Субхаса Чандры Боса — прадстаўніка і — фармальна — лідара адной з самых шматлікіх азіяцкіх нацый, нароўні з кітайскай.
Выступленні дэлегатаў
Апроч дэлегатаў, у памяшканні, дзе праходзіла канферэнцыя, прысутнічала некалькі перакладчыкаў. Прадстаўнікі дзяржаў гаварылі на розных мовах: Ван Цзінвэй і Чжан Цзінхуэй — на кітайскай, Ба Мо, Хасэ Лаўрэль і Субхас Чандра Бос — на англійскай. Тадзё звяртаўся да прысутных на японскай мове.
Выступаючы з прамовай, Ба Мо — старшыня бірманскага ўрада — выказаў падзяку ў адрас Японіі, дзякуючы якой, паводле слоў Ба Мо, яго мары пра яднанне народаў Усходняй Азіі сталі рэальнасцю. Ён таксама падкрэсліў неабходнасць гэтага яднання, адзначыўшы: «Мая азіяцкая кроў заўсёды цягнула мяне да іншых азіятаў». Пасля бірманскі лідар ужыў словазлучэнне «азіяцкая кроў» яшчэ некалькі разоў і заклікаў усіх прысутных рушыць услед за яе поклікам. Вайну супраць ЗША і Вялікабрытаніі ён назваў «часам, калі трэба думаць не розумам, а крывёй». Як і іншыя дэлегаты, Ба Мо часта казаў пра «мільярд азіятаў», гатовых ваяваць за сваю свабоду пад кіраўніцтвам Японіі. Праз некалькі дзясяткаў гадоў, нашмат пазней заканчэння Другой сусветнай вайны, у сваіх мемуарах Ба Мо жорстка крытыкаваў японскую палітыку ваеннага перыяду, вінавацячы японцаў у жорсткасці і самаўпраўнасці ў стаўленні да бірманцаў.
Старшыня марыянетачнага кітайскага ўрада Ван Цзінвэй у сваім звароце да прысутных рабіў упор на неабходнасць мірнага суіснавання і ўзгодненасці дзеянняў паміж Кітаем і Японіяй.
Прэзідэнт Філіпінскай рэспублікі Хасэ Пасьяна Лаўрэль даў высокую ацэнку дзеянням японскіх арміі і флоту і адзначыў, што японскія перамогі «апраўдалі прэстыж усіх азіяцкіх краін».
Рэзкаму асуджэнню з боку дэлегатаў, асабліва кіраўніка індыйскага ўрада ў выгнанні Субхаса Чандры Боса, падверглася дзейнасць Лігі Нацый, якую Японія часткова супрацьпастаўляла сістэме новага парадку ва Усходняй Азіі. Дэлегаты адзначылі, што Ліга насамрэч абараняла інтарэсы заходняга каланіялізму, пры гэтым не лічачыся з пазіцыяй карэнных жыхароў калоній. Падчас свайго выступлення Субхас Чандра Бос заўважыў: «…у калідорах і вестыбюлях Лігі Нацый я правёў шмат дзён, стукаючы ў адны дзверы за іншымі, у дарэмнай спробе атрымаць слуханне па пытанні індыйскай свабоды» і рэзка раскрытыкаваў абыякавасць гэтай арганізацыі да руху за індыйскую незалежнасць. Па выніках канферэнцыі выступлення Боса і Ба Мо апынуліся самымі яскравымі.
Па заканчэнні выступленняў унутры будынка Парламента дэлегаты выйшлі на вуліцу, дзе была ўзведзена канструкцыя, у цэнтры якой размяшчаўся вялікі японскі сцяг, а па баках — сцягі ўсіх краін-удзельніц канферэнцыі: па тры злева і справа ад японскага. Перад сцягамі знаходзіліся трыбуна, за якой па чарзе выступалі кіраўнікі дэлегацый, і некалькі радоў сядзенняў, прызначаных як для замежных гасцей, так і для японскіх чыноўнікаў і ваенных кіраўнікоў. Перад Парламенцкім будынкам сабраўся вялікі натоўп, які суправаджаў прамову кожнага аратара авацыямі і апладысментамі.
Сумесная дэкларацыя
У канцы свайго выступлення Хідэкі Тадзё агучыў т.зв. «Сумесную дэкларацыю Вялікай Усходняй Азіі», у якой былі адлюстраваны асноўныя пазіцыі і намеры дзяржаў Усходне-Азіяцкай сферы ўзаемнага росквіту.
Дэкларацыя, у арыгінале складзеная на японскай мове, складалася з невялікай і пяці палажэнняў, якіх у далейшым абавязана прытрымлівацца кожная з дзяржаў Вялікай Усходняй Азіі.
Сумесная дэкларацыя краін Вялікай Усходняй Азіі
6 лістапада 1943, Токіа
Вялікая Усходнеазіяцкая канферэнцыя
Фундаментальным прынцыпам усталявання міру ва ўсім свеце з'яўляецца тое, што ўсе краіны атрымліваюць тое, што яны заслугоўваюць, залежаць адна ад адной і дапамагаюць адна ад адной для дасягнення ўзаемнага росквіту.
Вялікабрытанія і Злучаныя Штаты, аднак, прыгнятаюць іншыя краіны і іншыя народы для свайго дабрабыту, эксплуатуюць і занявольваюць Вялікую Усходнюю Азію, у прыватнасці, і тым самым парушаюць бяспеку ў рэгіёне. Вось у чым прычына Вялікай Усходнеазіяцкай вайны.Краіны Вялікай Усходняй Азіі павінны супрацоўнічаць, каб выйграць вайну, вызваліцца ад кайданоў Англіі і ЗША, каб атрымаць свае самастойныя адміністрацыі і самастойную абарону, пабудаваць Вялікую Усходнюю Азію на аснове прынцыпаў, згаданых вышэй, і тым самым усталяваць мір ва ўсім свеце…
Па заканчэння прамовы Тадзё дэкларацыя была афіцыйна аднагалосна прынята і падпісана прадстаўнікамі краін Вялікай Усходняй Азіі ад імя ўрадаў гэтых краін.
Вынікі
На сённяшні дзень факт таго, што канферэнцыя несла дэманстрацыйны і прапагандысцкі характар, не падвяргаецца аспрэчванню. Гэта мерапрыемства шырока асвятлялася японскімі СМІ, якія надавалі яму велізарнае значэнне. Японскія газеты характарызавалі Вялікую Усходнеазіяцкую канферэнцыю як магутны штуршок да пачатку ўзаемадзеяння ўсходнеазіяцкіх народаў. Тым не менш па-за межамі Японіі канферэнцыя не была ўспрынята з энтузіязмам. Асабліва гэта тычылася бірманскіх і філіпінскіх армій.
Аднак варта адзначыць, што Вялікая Усходнеазіяцкая канферэнцыя стала першым і адзіным крокам да рэальнага ўзаемадзеяння паміж лідарамі праяпонскіх марыянетачных дзяржаўных утварэнняў Усходняй Азіі. Дагэтуль гэтыя лідары ніколі не збіраліся разам, а многія з іх наогул упершыню бачыліся адзін з адным.
Галерэя
Напярэдадні Такійскай канферэнцыі ў Японіі была выпушчана агітацыйная брашура, прысвечаная хуткім падзеям у Токіа. На малюнках, надрукаваных у брашуры, маляваліся сцэны з мінулага, сапраўднага і будучага жыцця дзяржаў «Вялікай Усходняй Азіі».
- Карта Усходняй Азіі, вызваленай ад англа-амерыканскай прысутнасці. У верхніх вуглах развароту - карыкатурныя выявы Чэрчыля (злева) і Рузвельта (справа).
- Сцэны з паўсядзённага жыцця краін Вялікай Усходняй Азіі. У верхнім шэрагу: Тайланд (2-і фрагмент злева), Кітай і Японія (3-і фрагмент злева). У ніжнім шэрагу (злева направа): Індыя, Бірма, Філіпіны, Маньчжоу-го.
- Малюнак, які дэманструе шматнацыянальнасць і народаў Усходняй Азіі.
Крыніцы
- Gordon, Andrew (2003). The Modern History of Japan: From Tokugawa Times to the Present. Oxford University Press. p. 211. ISBN 0195110609. Праверана 2008-04-13.(недаступная спасылка)
- Гісторыя Маньчжурыі Архівавана 25 верасня 2015.
- Внешняя политика государств Оси в 1943 г.
- «Внешняя политика Японии в 30-40 гг. XX века», с. 19
- «Вокруг Света», № 11 (), ноябрь 2009. Рубрика «Вехи истории». «Все против всех»
- Хаттори Такусиро. «Япония в войне 1941—1945 гг». Часть II, гл. V (Политические манёвры в Юго-Восточной Азии)
- Greater East Asia Conference — mapyourinfo.com(недаступная спасылка) (англ.)
- Judith A., Stowie (1991). Siam Becomes Thailand: A Story of Intrigue. C. Hurst & Co. p. 251. ISBN 1850650837.
- Goto, Ken'ichi; Paul H. Kratoska (2003). Tensions of empire. National University of Singapore Press. pp. 57–58. ISBN 9971692813. Праверана 2008-12-13.
- Л. С. Васильев. «История Востока», том II. Колониальная Малайя. Французский Индокитай Архівавана 9 снежня 2012.
- Smith, Changing Visions of East Asia, pp. 19-24
- Географическая энциклопедия. Токио
- Японскі відэарэпартаж пра Вялікую Усходнеазіяцкую канферэнцыю (з анатацыяй)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 ліпеня 2014. Праверана 15 лістапада 2016.
- Вялікая Усходнеазіяцкая канферэнцыя ў энцыклапедыі «World War II Database» (англ.)
- W. G. Beasley, The Rise of Modern Japan, p 204 ISBN 0-312-04077-6
- , A Modern History of Japan: From Tokugawa to the Present, p211, ISBN 0-19-511060-9
- «Major Problems in the history of World War II», стр. 198 Архівавана 5 сакавіка 2016. (англ.)
- Today's history: The Two Faces of Empire Архівавана 27 ліпеня 2014. (англ.)
- John Dower. «War Without Mercy». Chapter I: Patterns of A Race War (англ.)
- The Greater East Asia Co-Prosperity Sphere and its Role in Southeast Asian Nationalism(недаступная спасылка) (англ.)
- Madhavi Thampi. «India and China in the colonial world» (англ.)
- Niall Ferguson. The triumph of the east Архівавана 22 лістапада 2008. (англ.)
- Cemil Aydin: «Japan's Pan-Asianism and the Legitimacy of Imperial World Order, 1931—1945» (англ.)
- ОТЕЦ ИНДИЙСКОЙ РЕВОЛЮЦИИ
- Сусветная гісторыя дыпламатыі: Разбурэнне вашынгтонскага парадку. Поўны тэкст Сумеснай дэкларацыі
- 百年の遺産-日本近代外交史(54)(недаступная спасылка). Fomer Ambassador to Thailand Hisahiko Okazaki (2002.06.04). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 18 кастрычніка 2009.
- Самсонов А. М. «Крах фашистской агрессии 1939 года»(недаступная спасылка)
- (1978). Burma 1942-1945: The Politics And Strategy Of The Second World War. Davis-Poynter. ISBN 978-0706702187.
- Прапагандысцкая брашура, прымеркаваная да Такійскай канферэнцыі
Спасылкі
- Прамова Субхаса Чандра Боса на Вялікай Усходнеазіяцкай канферэнцыі (6 лістапада) (англ.)
- Вялікая Усходнеазіяцкая канферэнцыя ў энцыклапедыі «World War II Database» (англ.)
- Японскі відэарэпартаж пра Вялікую Усходнеазіяцкую канферэнцыю Архівавана 23 ліпеня 2014. (яп.)
Гэты артыкул уваходзіць у лік добрых артыкулаў беларускамоўнага раздзела Вікіпедыі. |
Вікіпедыя, Вікі, кніга, кнігі, бібліятэка, артыкул, чытаць, спампоўваць, бясплатна, бясплатна спампаваць, mp3, відэа, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнак, музыка, песня, фільм, кніга, гульня, гульні, мабільны, тэлефон, Android, iOS, Apple, мабільны тэлефон, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, ПК, Інтэрнэт, кампутар
Vyali kaya Usho dneaziya ckaya kanfere ncyya Kanfere ncyya Vyali kaj Usho dnyaj A zii Taki jskaya kanfere ncyya yap 大東亞會議 suchasnymi ieroglifami 大東亜会議 samit yaki prahodziy u Tokia z 5 pa 6 listapada 1943 goda U kanferencyi prynyali ydzel pradstayniki syami dzyarzhay chlenay Vyalikaj Ushodneaziyackaj sfery yzaemnaga roskvitu na chale z Yaponskaj imperyyaj Kraina arganizatar kanferencyi Krainy ydzelnicy kanferencyi Terytoryi yakiya asprechvayucca Kitajskaj respublikaj centralny i zahodni Kitaj i Svabodnaj Indyyaj Brytanskaya Indyya Terytoryi yakiya akupuyucca Yaponiyaj Galoynaj zadachaj kanferencyi arganizataram yakoj vystupila Yaponiya bylo padkreslenne roli Yaponii yak vyzvalicelya Azii ad zahodnyaga kalaniyalizmu i lidara syarod krain Ushodnyaj Azii 1 U sutnasci kanferencyya byla merapryemstvam dzyarzhay pradstayniki yakih byli zaproshany y Tokia yakiya znahodzilisya y zalezhnasci ad Yaponii ci byli akupavany Uzbroenymi silami Yaponii i tolki dzve z ih Manchzhou go i Tajland meli dyplamatychnae pryznanne z boku hoc by nekalkih dzyarzhay za vyklyuchennem krain vosi i ih sayuznikay u pryvatnasci Manchzhou go pryznali Salvador i Daminikanskaya Respublika 2 a Tajland bolsh za toe uvahodziy u sklad Ligi Nacyj Zmest 1 Peradumovy 2 Krainy ydzelnicy 2 1 Prysutnichali 2 1 1 Dzyarzhava Birma 2 1 2 Kitajskaya respublika 2 1 3 Manchzhou go 2 1 4 Svabodnaya Indyya 2 1 5 Karaleystva Tajland 2 1 6 Filipinskaya respublika 2 2 Ne prysutnichali 3 Spis pradstaynikoy 4 Hod kanferencyi 4 1 Umovy pravyadzennya 4 2 Vystuplenne Tadzyo 4 3 Vystuplenni delegatay 4 4 Sumesnaya deklaracyya 5 Vyniki 6 Galereya 7 Krynicy 8 SpasylkiPeradumovypravic nbsp Ekspansiya Yaponskaj imperyi stanam na 1942 g U peryyad z momantu ystuplennya Yaponskaj imperyi y Druguyu susvetnuyu vajnu y snezhni 1941 goda pa maj 1942 god sily Yaponskaj imperatarskaj armii padparadkavali sabe znachnuyu chastku brytanskih francuzskih i amerykanskih kalonij na Aziyackim kantynence i y Cihim akiyane a menavita nevyalikiya chastki Francuzskaga Indakitaya i Brytanskaj Indyi Malayu Birmu Filipinski arhipelag Galandskuyu Ost Indyyu Indanezijski arhipelag chastku Novaj Gvinei i sherag cihaakiyanskih astravoy takih yak Salamonavy astravy i astravy Gilberta Guam i atol Uejk Akramya tago z 1931 goda Yaponiyaj kantralyavalasya terytoryya Manchzhuryi na yakoj byla stvorana maryyanetachnaya dzyarzhava Manchzhou go a z 1937 goda paslya seryi paspyahovyh vaennyh dzeyannyay u Kitai padchas Yapona kitajskaj vajny taksama yshod Unutranaj Mangolii dzyarzhava Menczyan i sherag kitajskih terytoryj yakiya mezhavali z uzbyarezhzham Ushodne Kitajskaga i Paydnyova Kitajskaga moray Bolshasc akupavanyh yaponcami terytoryj za vyklyuchennem tyh dze stvaralisya maryyanetachnyya dzyarzhavy zahoyvala kalaniyalny haraktar yaki praktychna nichym ne adroznivaysya ad ranejshyh formay kiravannya Pershapachatkova pakul yaponskiya armiya i flot z pospeham vayavali suprac angla amerykanskih sil u mezhah Cihaakiyanskaga teatra vaennyh dzeyannyay yaponski yrad ne mey patreby y pradastaylenni getym dzyarzhaynym farmiravannyam calkam kantralyuemym Yaponiyaj bolshaj samastojnasci Adnak u 1943 godze z pagarshennem yaponskih pazicyj na Cihim akiyane bitva za Miduej chynoyniki MZS Yaponii i pryhilniki panaziyatyzmu y palitychnyh i vaennyh kolah imperyi pasadzejnichali prasoyvannyu pragramy pradastaylennya nezalezhnasci roznym chastkam Ushodnyaj Azii akupavanym Yaponiyaj Aytary pragramy rabili stayku na toe shto pagroza vyartannya eyrapejskaga kalaniyalizmu vyklicha rost nezadavolenasci karennyh naroday Azii i paspryyae bolsh aktyynamu ih udzelu y vajne na baku Yaponii Yaponskae vaennae kiraynictva razumeyuchy prapagandysckuyu kashtoynasc i znachnuyu farmalnasc takoga kroku padtrymala ideyu Z getaj metaj 31 maya 1943 goda byy aficyjna yhvaleny dakument Ab asnoynyh pryncypah palitychnaga kiraynictva y Vyalikaj Ushodnyaj Azii U im gavarylasya shto dlya pracyagu i zavyarshennya vajny treba ymacavac palitychnuyu zgurtavanasc dzyarzhay i nacyj Vyalikaj Ushodnyaj Azii vakol imperyi i zvyarnuc asablivuyu yvagu na yzmacnenne ih vaennaga supracoynictva z Yaponiyaj 3 Tak u peryyad sa zhniynya pa kastrychnik 1943 gady z yavilisya Dzyarzhava Birma Filipinskaya respublika Svabodnaya Indyya Karaleystva Kambodzha yakiya atrymali yyaynuyu nezalezhnasc ale na samoj sprave pracyagvali kantralyavacca Yaponiyaj 4 5 Krainy ydzelnicypravicPrysutnichalipravic nbsp Dzyarzhava Birmapravic Dzyarzhava aficyjna atrymala nezalezhnasc 1 zhniynya 1943 goda paslya chago yaponskaya vaennaya administracyya Birmy peradala svae paynamoctvy birmanskamu yradu i byla raspushchana Urad uznachaliy advakat i byly palitvyazen doktar Ba Mo yaki i pradstaviy Birmu na Takijskaj kanferencyi nbsp Kitajskaya respublikapravic Kalabaracyyaniscki rezhym Van Czinveya yaki aficyjna yak i legitymny rezhym Chan Kajshy nazyvaysya Kitajskaj respublikaj byy abveshchany 30 sakavika 1940 goda na akupavanyh Yaponiyaj padchas Yapona kitajskaj vajny yshodne kitajskih terytoryyah U studzeni 1943 goda yaponski yrad prynyay rashenne ab sheragu sastupak Kitajskaj respublicy vyartanne setlmentay admena prava eksterytaryjnasci i g d z za chago 9 studzenya tago zh goda yrad Van Czinveya abvyasciy vajnu Vyalikabrytanii i ZShA Na kanferencyi kitajskuyu delegacyyu yznachalvay sam Van Czinvej nbsp Manchzhou gopravic Manchzhou go taksama Manchzhurskaya imperyya bylo zasnavana y 1932 godze na zanyataj yaponcami terytoryi Manchzhuryi Geta dzyarzhava byla najbolsh aktyynym ushodneaziyackim sayuznikam Yaponskaj imperyi y vaennym staylenni Manchzhurskaya imperatarskaya armiya yakaya na 1943 god nalichvala kalya 200 000 chalavek brala ydzel u bayah na Halhin Gole i Hasane u bitvah Yapona kitajskaj vajny Na kanferencyi y Tokia Manchzhou go yyaylyay prem er ministr dzyarzhavy general Chzhan Czinhuej vyadomy svayoj prayaponskaj pazicyyaj nbsp Svabodnaya Indyyapravic 21 kastrychnika 1943 goda y Singapury byy sfarmiravany yrad t zv Svabodnaj Indyi bolsh vyadomaya yak Azad Hind Pakolki bolshaya chastka Brytanskaj Indyi na kiravanne terytoryyaj yakoj pretendavay urad znahodzilasya pa za zonaj yaponskaj akupacyi yon pazicyyanavay syabe yak urad u vygnanni Adnak nyagledzyachy na geta ulady Svabodnaj Indyi ysyotki kantralyavali chastku indyjskih terytoryj takih yak Andamanskiya i Nikabarskiya astravy a taksama chastku suchasnyh indyjskih shtatay Manipur i Nagalend na yshodze Indyi Na pershym zha pasyadzhenni yrad abvyasciy vajnu Vyalikabrytanii i ZShA Indyjskim pradstaynikom u Tokia byy starshynya yrada Svabodnaj Indyi Subhas Chandra Bos yaki pa sumyashchalnictve yznachalvay Indyjski legiyon SS Pavodle aficyjnaga reglamentu kanferencyi Bos prysutnichay na yoj u roli naziralnika Geta bylo shmat u chym abumoylena yak raz tym shto singapurski yrad Indyi znahodziysya y vygnanni shto ne dazvalyala yago kirayniku byc paynavartasnym udzelnikam samitu 6 nbsp Karaleystva Tajlandpravic Tajland byy adzinaj krainaj z tyh shto ydzelnichali y kanferencyi utvoranaj bez pasrodnictva Yaponii gistoryya suchasnaga Tajlanda byare pachatak z XIII stagoddzya adzinaj yakaya byla chlenam Lize Nacyj i adzinaj yakaya mela dyplamatychnae pryznanne z boku krain Antygitlerayskaj kaalicyi Sayuz Tajlanda z Yaponiyaj i abvyashchenne im vajny Vyalikabrytanii i ZShA byli navyazany yaponskimi yzbroenymi silami yakiya yvarvalisya na tajskuyu terytoryyu y snezhni 1941 goda i y advarotnym vypadku pagrazhali akupacyyaj dzyarzhavy U yakasci pradstaynika Tajlanda y Tokia byy pershapachatkova zaproshany tajski prem er ministr marshal Plek Pibunsangram adnak u vyniku zamest yago na kanferencyyu prybyy dyplamatychny dzeyach prync Van Vajtayakon Getym rashennem marshal padkresliy shto Tajland ne z yaylyaecca zalezhnaj ad Yaponii dzyarzhavaj Akramya tago ad ezd prem er ministra y nespakojny dlya krainy chas mog pryvesci da yago zvyarzhennya chago asceragaysya Pibunsangram 7 8 nbsp Filipinskaya respublikapravic Farmalnaya nezalezhnasc Filipinay byla abveshchana 14 kastrychnika 1943 goda ale nyagledzyachy na geta yaponski kantyngent pracyagvay prysutnichac na astravah azh da ih vyzvalennya amerykanskimi vojskami Da ylady pryjshoy urad na chale z nacyyanalistam Hase Pasyana Layrelem Filipinskaya respublika stala adzinaj krainaj udzelnicaj kanferencyi yakaya na momant yae pravyadzennya ne znahodzilasya y stane vajny sa ZShA i Vyalikabrytaniyaj Vajnu getym dzyarzhavam Filipiny abvyascili tolki y verasni 1944 goda Filipiny y Tokia pradstaylyay sam prezident Layrel Ne prysutnichalipravic Na kanferencyyu byli zaproshany delegaty dalyoka ne ysih krain Vyalikaj Ushodneaziyackaj sfery yzaemnaga roskvitu u ramkah yakoj byla arganizavana kanferencyya 9 U pryvatnasci delegaty z boku V etnama yaki zreshty na toj momant de yure ne lichyysya nezalezhnaj dzyarzhavaj i Kambodzhy ne byli zaproshany z salidarnasci da vishysckaj Francyi naminalna kantrol nad bylym Francuzskim Indakitaem nalezhay Yaponii i vishysckamu yradu y roynaj stupeni 10 Ne prysutnichali na kanferencyi i pradstayniki karennyh naroday yakiya prazhyvali na terytoryyah yaponskih general gubernatarstvay Kareya i Tajvan a menavita karejcay i hanskih kitajcay nyagledzyachy na svayu adnosnuyu shmatlikasc Nareshce na kanferencyi ne bylo pradstaynikoy Indanezii Pytanne ab pradastaylenni nezalezhnasci bylym Brytanskaj Malai i Galandskaj Ost Indyi byy bolsh skladzeny 31 maya 1943 goda Generalny shtab Yaponskaj imperatarskaj armii y adnabakovym paradku prynyay rashenne ab daluchenni getyh terytoryj da Yaponskaj imperyi Geta dzeyanne znachna padarvala namaganni yaponskaj prapagandy nakiravanyya na prezentacyyu Yaponii yak vyzvalicelnicy aziyackih naroday Lidary ruhu za nezalezhnasc Indanezii Ahmed Sukarna i Mahamad Hata yakiya taksama supracoynichali z yaponskimi yladami byli zaproshany y Tokia neyzabave paslya zakanchennya Kanferencyi dlya pravyadzennya neaficyjnyh pasyadzhennyay 11 Spis pradstaynikoypravic nbsp Grupavoe fota delegatay i glay delegacyj yakiya prymali ydzel u kanferencyi na fone budynka Parlamenta Yaponii nbsp Grupavoe fota glay delegacyj Zleva naprava Ba Mo Chzhan Czinhuej Van Czinvej Tadzyo Hideki Van Vajtayakon Hase Layrel Subhas Chandra Bos nbsp Zleva naprava Chzhan Czinhuej Van Czinvej i Subhas Chandra Bos nbsp Vystuplenne Bosa staic spinoj padchas kanferencyi nbsp Vystuplenne Chzhan Czinhueya Ccyag dzyarzhavy Dzyarzhava Partret delegata Delegat nbsp Dzyarzhava Birma birm ဗမ nbsp Ba Mo 1893 1977 kiraynik urada nbsp Kitajskaya respublika kit 中華民國 nbsp Van Czinvej 1883 1944 kiraynik urada nbsp Manchzhou go kit 大滿洲帝國 nbsp Chzhan Czinhuej 1871 1959 prem er ministr nbsp Svabodnaya Indyya hindzi आर ज ह क मत ए आज द ह न द urdu عارضی حکومت آزاد ہند nbsp Subhas Chandra Bos 1897 1945 kiraynik urada nbsp Karaleystva Tajland tajsk rachxanackrithy nbsp Van Vajtayakon 1891 1976 dyplamat nbsp Filipinskaya respublika tagalsk Republika ng Pilipinas nbsp Hase Layrel 1891 1959 prezident nbsp Yaponskaya imperyya yap 大日本帝國 nbsp Hideki Tadzyo 1884 1948 prem er ministrHod kanferencyipravicUmovy pravyadzennyapravic nbsp Suchasny vid na fasad budynka yaponskaga parlamenta y Tokia Mescam dlya pravyadzennya kanferencyi byy vybrany budynak Imperskaga parlamenta Yaponii y Kasumigaseki adnym z centralnyh rayonay Tokia Budaynictva getaga velizarnaga granitnaga zbudavannya pachalosya y kancy 1920 h gadoy i zavyarshylasya tolki y 1936 godze 12 Na pracyagu dnya 5 listapada delegacyi krain udzelnic prybyvali y Aeraport Haneda dze ih sustrakali yaponskiya chynoyniki na chale z prem er ministram Hideki Tadzyo Zatym delegaty sadzilisya y chornyya legkavyya aytamabili yakiya dastaylyali ih da budynka yaponskaga parlamenta 13 Pa zadume yaponskih ulad yakiya zajmalisya arganizacyyaj kanferencyi u pershy dzen pracy kanferencyi planavalasya zasluhac vystuplenni delegatay yakim treba bylo vykazac svae poglyady nakont neabhodnasci buduchaga yzaemadzeyannya pamizh krainami Ushodnyaj Azii a na drugi pavinna bylo adbycca abmerkavanne i prynyacce Sumesnaj deklaracyi Vyalikaj Ushodnyaj Azii dakumenta raspracavanaga yaponskimi yladami 6 Vystuplenne Tadzyopravic nbsp Vystuplenne Hideki Tadzyo Paslya pachatku pasyadzhennya z pramovaj vystupiy prem er ministr Yaponii Hideki Tadzyo yaki vykazay aficyjnuyu pazicyyu Yaponskaj imperyi nakont stanovishcha y t zv Vyalikaj Ushodnyaj Azii Tadzyo raskrytykavay imperyyalistychny haraktar zneshnyaj palityki ZShA i Vyalikabrytanii pry getym padkresliyshy fakt supernictva pamizh dzvyuma vyalikimi dzyarzhavami 14 15 Na pracyagu minulyh stagoddzyay Brytanskaya imperyya shlyaham mahlyarstva i agresii nabyla vyalikiya terytoryi pa ysim svece i padtrymlivala svayo panavanne nad inshymi nacyyami i narodami y roznyh regiyonah trymayuchy ih u nyastachy i zvodzyachy adzin z adnym Z inshaga boku Zluchanyya Shtaty yakiya skarystayshysya byazladzicaj i zamyashannem u Eyrope ustalyavali svayu peravagu nad Amerykanskim kantynentam pracyagnuyshy svae shchupalcy da Cihaga akiyana i Ushodnyaj Azii paslya vajny z Ispaniyaj Zatym karystayuchysya svaim uzvyshennem paslya Pershaj susvetnaj vajny Zluchanyya Shtaty stali imknucca da susvetnaj gegemonii Zusim nyadayna z pachatku cyaperashnyaj vajny Zluchanyya Shtaty y yashche bolshaj stupeni aktyvizavali svayu imperyyalistychnuyu dzejnasc imknuchysya prakrascisya y Paynochnuyu Afryku Zahodnyuyu Afryku Atlantychny akiyan Aystraliyu Blizki Ushod i navat u Indyyu mabyc sprabuyuchy yzurpavac mesca Brytanskaj imperyi Pavodle merkavannya Tadzyo rost prestyzhu i magutnasci Yaponii razglyadaysya Amerykaj i Angliyaj z nepryyaznascyu yakaya yzrastala shto i padshturhnula Yaponiyu da pachatku vaennyh dzeyannyay kab zasceragchy syabe ad napadu z boku getyh dzyarzhay 14 Vaennyya dzeyanni va Ushodnyaj Azii i Cihim akiyane yaponski prem er ministr aharaktaryzavay terminam Vyalikaya Ushodneaziyackaya vajna Geta vajna u yago yyaylenni byla nakiravana na znishchenne zla i adnaylenne pravasuddzya i padtrymana narodami Vyalikaj Ushodnyaj Azii zavoshta Tadzyo publichna padzyakavay delegatay yakiya pradstaylyali getyya narody 16 Asablivy akcent yon zrabiy na asobe zaproshanaga na kanferencyyu starshyni singapurskaga yrada Indyi y vygnanni Azad Hind Subhasa Chandry Bosa pradstaynika i farmalna lidara adnoj z samyh shmatlikih aziyackih nacyj naroyni z kitajskaj 14 Vystuplenni delegataypravic nbsp Vystuplenne Subhasa Chandry Bosa na kanferencyi Na zadnim plane bachnyya scyagi Yaponii Tajlanda Filipinay i Indyi nbsp Vid na fasad budynka Parlamenta i trybunu uprygozhanuyu scyagami krain udzelnic kanferencyi z boku natoypu Aproch delegatay u pamyashkanni dze prahodzila kanferencyya prysutnichala nekalki perakladchykay Pradstayniki dzyarzhay gavaryli na roznyh movah Van Czinvej i Chzhan Czinhuej na kitajskaj Ba Mo Hase Layrel i Subhas Chandra Bos na anglijskaj Tadzyo zvyartaysya da prysutnyh na yaponskaj move 13 Vystupayuchy z pramovaj Ba Mo starshynya birmanskaga yrada vykazay padzyaku y adras Yaponii dzyakuyuchy yakoj pavodle sloy Ba Mo yago mary pra yadnanne naroday Ushodnyaj Azii stali realnascyu Yon taksama padkresliy neabhodnasc getaga yadnannya adznachyyshy Maya aziyackaya kroy zaysyody cyagnula myane da inshyh aziyatay Paslya birmanski lidar uzhyy slovazluchenne aziyackaya kroy yashche nekalki razoy i zaklikay usih prysutnyh rushyc usled za yae poklikam 17 Vajnu suprac ZShA i Vyalikabrytanii yon nazvay chasam kali treba dumac ne rozumam a kryvyoj 18 Yak i inshyya delegaty Ba Mo chasta kazay pra milyard aziyatay gatovyh vayavac za svayu svabodu pad kiraynictvam Yaponii 19 Praz nekalki dzyasyatkay gadoy nashmat paznej zakanchennya Drugoj susvetnaj vajny u svaih memuarah Ba Mo zhorstka krytykavay yaponskuyu palityku vaennaga peryyadu vinavacyachy yaponcay u zhorstkasci i samaypraynasci y staylenni da birmancay 20 Starshynya maryyanetachnaga kitajskaga yrada Van Czinvej u svaim zvaroce da prysutnyh rabiy upor na neabhodnasc mirnaga suisnavannya i yzgodnenasci dzeyannyay pamizh Kitaem i Yaponiyaj 21 Prezident Filipinskaj respubliki Hase Pasyana Layrel day vysokuyu acenku dzeyannyam yaponskih armii i flotu i adznachyy shto yaponskiya peramogi apraydali prestyzh usih aziyackih krain 22 Rezkamu asudzhennyu z boku delegatay asabliva kiraynika indyjskaga yrada y vygnanni Subhasa Chandry Bosa padverglasya dzejnasc Ligi Nacyj yakuyu Yaponiya chastkova supracpastaylyala sisteme novaga paradku va Ushodnyaj Azii Delegaty adznachyli shto Liga nasamrech abaranyala intaresy zahodnyaga kalaniyalizmu pry getym ne lichachysya z pazicyyaj karennyh zhyharoy kalonij 23 Padchas svajgo vystuplennya Subhas Chandra Bos zayvazhyy u kalidorah i vestybyulyah Ligi Nacyj ya pravyoy shmat dzyon stukayuchy y adny dzvery za inshymi u daremnaj sprobe atrymac sluhanne pa pytanni indyjskaj svabody i rezka raskrytykavay abyyakavasc getaj arganizacyi da ruhu za indyjskuyu nezalezhnasc 23 Pa vynikah kanferencyi vystuplennya Bosa i Ba Mo apynulisya samymi yaskravymi 24 Pa zakanchenni vystuplennyay unutry budynka Parlamenta delegaty vyjshli na vulicu dze byla yzvedzena kanstrukcyya u centry yakoj razmyashchaysya vyaliki yaponski scyag a pa bakah scyagi ysih krain udzelnic kanferencyi pa try zleva i sprava ad yaponskaga Perad scyagami znahodzilisya trybuna za yakoj pa charze vystupali kirayniki delegacyj i nekalki radoy syadzennyay pryznachanyh yak dlya zamezhnyh gascej tak i dlya yaponskih chynoynikay i vaennyh kiraynikoy Perad Parlamenckim budynkam sabraysya vyaliki natoyp yaki supravadzhay pramovu kozhnaga aratara avacyyami i apladysmentami 13 Sumesnaya deklaracyyapravic U kancy svajgo vystuplennya Hideki Tadzyo aguchyy t zv Sumesnuyu deklaracyyu Vyalikaj Ushodnyaj Azii u yakoj byli adlyustravany asnoynyya pazicyi i namery dzyarzhay Ushodne Aziyackaj sfery yzaemnaga roskvitu 3 Deklaracyya u aryginale skladzenaya na yaponskaj move skladalasya z nevyalikaj preambuly i pyaci palazhennyay yakih u dalejshym abavyazana prytrymlivacca kozhnaya z dzyarzhay Vyalikaj Ushodnyaj Azii Sumesnaya deklaracyya krain Vyalikaj Ushodnyaj Azii 6 listapada 1943 Tokia Vyalikaya Ushodneaziyackaya kanferencyya Fundamentalnym pryncypam ustalyavannya miru va ysim svece z yaylyaecca toe shto yse krainy atrymlivayuc toe shto yany zaslugoyvayuc zalezhac adna ad adnoj i dapamagayuc adna ad adnoj dlya dasyagnennya yzaemnaga roskvitu Vyalikabrytaniya i Zluchanyya Shtaty adnak prygnyatayuc inshyya krainy i inshyya narody dlya svajgo dabrabytu ekspluatuyuc i zanyavolvayuc Vyalikuyu Ushodnyuyu Aziyu u pryvatnasci i tym samym parushayuc byaspeku y regiyone Vos u chym prychyna Vyalikaj Ushodneaziyackaj vajny Krainy Vyalikaj Ushodnyaj Azii pavinny supracoynichac kab vyjgrac vajnu vyzvalicca ad kajdanoy Anglii i ZShA kab atrymac svae samastojnyya administracyi i samastojnuyu abaronu pabudavac Vyalikuyu Ushodnyuyu Aziyu na asnove pryncypay zgadanyh vyshej i tym samym ustalyavac mir va ysim svece 25 Pa zakanchennya pramovy Tadzyo deklaracyya byla aficyjna adnagalosna prynyata i padpisana pradstaynikami krain Vyalikaj Ushodnyaj Azii ad imya yraday getyh krain VynikipravicNa syonnyashni dzen fakt tago shto kanferencyya nesla demanstracyjny i prapagandyscki haraktar ne padvyargaecca asprechvannyu 26 Geta merapryemstva shyroka asvyatlyalasya yaponskimi SMI yakiya nadavali yamu velizarnae znachenne Yaponskiya gazety haraktaryzavali Vyalikuyu Ushodneaziyackuyu kanferencyyu yak magutny shturshok da pachatku yzaemadzeyannya yshodneaziyackih naroday 27 Tym ne mensh pa za mezhami Yaponii kanferencyya ne byla ysprynyata z entuziyazmam Asabliva geta tychylasya birmanskih i filipinskih armij 28 Adnak varta adznachyc shto Vyalikaya Ushodneaziyackaya kanferencyya stala pershym i adzinym krokam da realnaga yzaemadzeyannya pamizh lidarami prayaponskih maryyanetachnyh dzyarzhaynyh utvarennyay Ushodnyaj Azii Dagetul getyya lidary nikoli ne zbiralisya razam a mnogiya z ih naogul upershynyu bachylisya adzin z adnym 11 GalereyapravicNapyaredadni Takijskaj kanferencyi y Yaponii byla vypushchana agitacyjnaya brashura prysvechanaya hutkim padzeyam u Tokia Na malyunkah nadrukavanyh u brashury malyavalisya sceny z minulaga sapraydnaga i buduchaga zhyccya dzyarzhay Vyalikaj Ushodnyaj Azii 29 nbsp Karta Ushodnyaj Azii vyzvalenaj ad angla amerykanskaj prysutnasci U verhnih vuglah razvarotu karykaturnyya vyyavy Cherchylya zleva i Ruzvelta sprava nbsp Sceny z paysyadzyonnaga zhyccya krain Vyalikaj Ushodnyaj Azii U verhnim sheragu Tajland 2 i fragment zleva Kitaj i Yaponiya 3 i fragment zleva U nizhnim sheragu zleva naprava Indyya Birma Filipiny Manchzhou go nbsp Malyunak yaki demanstrue shmatnacyyanalnasc i shmatkanfesiyanalnasc naroday Ushodnyaj Azii Krynicypravic Gordon Andrew 2003 The Modern History of Japan From Tokugawa Times to the Present Oxford University Press p 211 ISBN 0195110609 Praverana 2008 04 13 nedastupnaya spasylka Gistoryya Manchzhuryi Arhivavana 25 verasnya 2015 a b Vneshnyaya politika gosudarstv Osi v 1943 g Vneshnyaya politika Yaponii v 30 40 gg XX veka s 19 Vokrug Sveta 11 2830 noyabr 2009 Rubrika Vehi istorii Vse protiv vseh a b Hattori Takusiro Yaponiya v vojne 1941 1945 gg Chast II gl V Politicheskie manyovry v Yugo Vostochnoj Azii Greater East Asia Conference mapyourinfo com nedastupnaya spasylka angl Judith A Stowie 1991 Siam Becomes Thailand A Story of Intrigue C Hurst amp Co p 251 ISBN 1850650837 Goto Ken ichi Paul H Kratoska 2003 Tensions of empire National University of Singapore Press pp 57 58 ISBN 9971692813 Praverana 2008 12 13 L S Vasilev Istoriya Vostoka tom II Kolonialnaya Malajya Francuzskij Indokitaj Arhivavana 9 snezhnya 2012 a b Smith Changing Visions of East Asia pp 19 24 Geograficheskaya enciklopediya Tokio a b v Yaponski videarepartazh pra Vyalikuyu Ushodneaziyackuyu kanferencyyu z anatacyyaj nyavyzn nedastupnaya spasylka Arhivavana z pershakrynicy 23 lipenya 2014 Praverana 15 listapada 2016 a b v Vyalikaya Ushodneaziyackaya kanferencyya y encyklapedyi World War II Database angl W G Beasley The Rise of Modern Japan p 204 ISBN 0 312 04077 6 Andrew Gordon A Modern History of Japan From Tokugawa to the Present p211 ISBN 0 19 511060 9 Major Problems in the history of World War II str 198 Arhivavana 5 sakavika 2016 angl Today s history The Two Faces of Empire Arhivavana 27 lipenya 2014 angl John Dower War Without Mercy Chapter I Patterns of A Race War angl The Greater East Asia Co Prosperity Sphere and its Role in Southeast Asian Nationalism nedastupnaya spasylka angl Madhavi Thampi India and China in the colonial world angl Niall Ferguson The triumph of the east Arhivavana 22 listapada 2008 angl a b Cemil Aydin Japan s Pan Asianism and the Legitimacy of Imperial World Order 1931 1945 angl OTEC INDIJSKOJ REVOLYuCII Susvetnaya gistoryya dyplamatyi Razburenne vashyngtonskaga paradku Poyny tekst Sumesnaj deklaracyi 百年の遺産 日本近代外交史 54 nyavyzn nedastupnaya spasylka Fomer Ambassador to Thailand Hisahiko Okazaki 2002 06 04 Arhivavana z pershakrynicy 17 zhniynya 2011 Praverana 18 kastrychnika 2009 Samsonov A M Krah fashistskoj agressii 1939 goda nedastupnaya spasylka Callahan Raymond 1978 Burma 1942 1945 The Politics And Strategy Of The Second World War Davis Poynter ISBN 978 0706702187 Prapagandysckaya brashura prymerkavanaya da Takijskaj kanferencyiSpasylkipravicPramova Subhasa Chandra Bosa na Vyalikaj Ushodneaziyackaj kanferencyi 6 listapada angl Vyalikaya Ushodneaziyackaya kanferencyya y encyklapedyi World War II Database angl Yaponski videarepartazh pra Vyalikuyu Ushodneaziyackuyu kanferencyyu Arhivavana 23 lipenya 2014 yap Gety artykul uvahodzic u lik dobryh artykulay belaruskamoynaga razdzela Vikipedyi Uzyata z https be wikipedia org w index php title Vyalikaya Ushodneaziyackaya kanferencyya amp oldid 4834208