Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. |
Рэлігія і міфалогія Старажытнай Грэцыі зрабілі велізарны ўплыў на развіццё культуры і мастацтва ўсяго свету і паклалі пачатак незлічонаму мноству рэлігійных уяўленняў пра чалавека, герояў і багоў.
Крыніцы вывучэння
Найстаражытнейшы стан грэчаскай міфалогіі вядомы з таблічак Эгейскай культуры, запісаных Лінейным пісьмом Б. Для гэтага перыяду характэрна нешматлікасць багоў, многія з іх называюцца іншасказальна, у шэрагу імёнаў маюцца жаночыя аналагі (напрыклад, di-wi-o-jo — Diwijos, Зеўс і жаночы аналаг di-wi-o-ja). Ужо ў крыта-мікенскі перыяд вядомы Зеўс, Афіна, Дыяніс і шэраг іншых, хоць іх іерархія магла адрознівацца ад пазнейшай.
Міфалогія «цёмных стагоддзяў» (паміж заняпадам крыта-мікенскай цывілізацыі і ўзнікненнем антычнай грэчаскай цывілізацыі) вядомая толькі па пазнейшых крыніцах.
Розныя сюжэты старажытнагрэчаскіх міфаў увесь час фігуруюць у творах старажытнагрэчаскіх пісьменнікаў; напярэдадні эпохі элінізму ўзнікае традыцыя ствараць на іх аснове ўласныя алегарычныя міфы. У грэчаскай драматургіі абыгрываюцца і развіваюцца шматлікія міфалагічныя сюжэты. Найбуйнейшымі крыніцамі з’яўляюцца:
Некаторыя старажытнагрэчаскія аўтары спрабавалі растлумачыць міфы з рацыяналістычных пазіцый. пісаў пра багоў як пра людзей, чые ўчынкі былі абагаўлёныя. у сачыненні «Пра неверагоднае» меркаваў, што апісаныя ў міфах падзеі — вынік неразумення або дасачынення дэталяў.
Паходжанне
Найстаражытнейшыя багі грэчаскага пантэона цесна звязаны з агульнаіндаеўрапейскай сістэмай рэлігійных вераванняў, маюцца паралелі і ў імёнах — так, індыйскі адпавядае грэчаскаму Урану, і г. д.
Далейшае развіццё міфалогіі ішло па некалькіх кірунках:
- далучэнне да грэчаскага пантэона некаторых бостваў суседніх або заваяваных народаў
- абагаўленне некаторых герояў; гераічныя міфы пачынаюць цесна злівацца з міфалогіяй
Рэлігійныя ўяўленні старажытных грэкаў
Рэлігійныя ўяўленні і рэлігійны побыт старажытных грэкаў знаходзіліся ў цеснай сувязі з усім іх гістарычным жыццём. Ужо ў найстаражытнейшых помніках грэчаскай творчасці ясна адбіваецца антрапамарфічны характар грэчаскага політэізма, які тлумачыцца нацыянальнымі асаблівасцямі ўсяго культурнага развіцця ў гэтай сферы; пэўныя ўяўленні, наогул гаворачы, пераважаюць над абстрактнымі, як і ў колькасным стаўленні чалавекападобныя багі і багіні, і гераіні пераважаюць над божаствамі абстрактнага значэння (якія, у сваю чаргу, атрымліваюць антрапамарфічныя рысы). У тым ці іншым кульце, у розных пісьменнікаў ці мастакоў з тым ці іншым бажаством злучаюцца розныя агульныя ці міфалагічныя (і міфаграфічныя) уяўленні.
Вядомы розныя спалучэнні і іерархіі генеалогіі чароўных істот — «Алімп», розныя сістэмы «дванаццацібожнасці» (напрыклад, у Афінах — Зеўс, Гера, Пасейдон, Аід, Дэметра, Апалон, Артэміда, Гефест, Афіна, Арэс, Афрадыта, Гермес). Падобныя спалучэнні тлумачацца не толькі з творчага пункту гледжання, але і з умоў гістарычнага жыцця элінаў; у грэчаскім політэізме прасочваюцца і пазнейшыя напластаванні (усходнія элементы; абагаўленне — нават пры жыцці). У агульнарэлігійнай свядомасці элінаў не было, відаць, якой-небудзь вызначанай агульнапрызнанай . Разнастайнасць рэлігійных уяўленняў знаходзіла сабе выяўленне і ў разнастайнасці культаў, вонкавае становішча якіх зараз усё болей разумеецца праз археалагічныя раскопкі і знаходкі. Пазнаецца, якія дзе шанаваліся багі або героі, і дзе які шанаваўся пераважна (напрыклад, Зеўс — у і , Апалон — у Дэльфах і на Дэласе, Афіна — у Афінах, Гера на Самасе, Асклепій — у ); ведаем шанаваныя ўсімі або многімі элінамі святыні як напрыклад ці аракулы або святыня дэласская; ведаем буйныя і дробныя амфіктыёніі (культавыя супольнасці).
Можна адрозніць культы дзяржаўныя і прыватныя. Усёпаглынальнае значэнне дзяржавы адбілася і ў рэлігійнай сферы. Антычны свет, наогул гаворачы, не ведаў ні ўнутранай цэрквы як царствы як не з гэтага свету, ні цэрквы як дзяржавы ў дзяржаве: «царква» і «дзяржава» былі ў ім паняццямі, паглынальнымі або абумаўлялымі адзін другога, і, напрыклад, жрэц быў той самы дзяржаўны магістрат.
Гэта правіла не ўсюды, аднак, магло быць праведзена з безумоўнай паслядоўнасцю; практыка выклікала прыватныя адхіленні, стварала тыя ці іншыя камбінацыі. Калі вядомае бажаство лічылася галоўным бажаством вядомай дзяржавы, тая дзяржава прызнавала часам (як у Афінах) разам з тым і некаторыя іншыя культы; нароўні з гэтымі агульнадзяржаўнымі культамі існавалі і асобныя культы дзяржаўных падзелаў (напрыклад, афінскіх ), і культы прыватнаправавога значэння (напрыклад, хатнія ці сямейныя), а таксама культы прыватных таварыстваў ці асоб.
Паколькі пераважаў дзяржаўны прынцып (які перамог не ўсюды адначасова і раўнамерна), усякі грамадзянін быў абавязаны акрамя сваіх прыватнаправавых бажаствоў шанаваць богаў сваёй «грамадзянскай абшчыны» (змены прынесла эліністычная эпоха, якая наогул спрыяльная працэсу нівеліравання). Гэта шанаванне выяўлялася чыста вонкавай выявай — пасільным удзелам у вядомых абрадах і святах, якія здзяйсняюцца ад імя дзяржавы (ці дзяржаўнага падзелу), — удзелам, да якога запрашалася ў іншых выпадках і неграмадзянскае насельніцтва абшчыны; і грамадзянам, і не грамадзянам дазвалялася, як хто мог, жадаў і ўмеў, шукаць задавальнення сваім рэлігійным запатрабаванням. Трэба думаць, што і наогул шанаванне багоў было вонкавым; унутраная рэлігійная свядомасць была наіўнай, і ў народнай масе забабоны не памяншаліся, а раслі (асабліва ў пазнейшы час, калі яны знайшлі сабе пажытак, які ішоў з Усходу); затое ва ўтвораным грамадстве рана пачаўся асветніцкі рух, спачатку нясмелы, потым усё больш энергічны, што адным канцом сваім (адмоўным) закрануў і масу; рэлігійнасць мала слабела ўвогуле (а часам нават — хоць і хваравіта — узвышалася), але рэлігія, гэта значыць старыя ўяўленні і культы, паступова — асабліва па меры распаўсюджвання хрысціянства — губляла і свой сэнс, і свой змест. Прыблізна такая, увогуле, унутраная і вонкавая гісторыя грэчаскай рэлігіі за час, даступны глыбейшаму вывучэнню.
У туманнай вобласці першапачатковай, спрадвечнай грэчаскай рэлігіі навуковая праца азначыла толькі некаторыя агульныя моманты, хоць яны і ставяцца звычайна з залішняй рэзкасцю і крайнасцю. Ужо старажытная філасофія завяшчала траякае алегарычнае тлумачэнне міфаў: псіхалагічнае (ці этычнае), гісторыка-палітычнае (не зусім дакладна званае еўгемерычным) і фізікальнае; узнікненне ж рэлігіі яна тлумачыла з індывідуальнага моманту. Сюды далучылася і вузкатэалагічны пункт гледжання, і ў сутнасці на гэтай жа аснове пабудавана «Сімволіка» Крэйцара (ням.: Kreuzer; «Symbolik und Mythologie der alt. Völker, bes. der Griechen», 1836), як і многія іншыя сістэмы і тэорыі, якія ігнаравалі момант эвалюцыі.
Паступова, аднак, прыходзілі да свядомасці, што старажытнагрэчаская рэлігія мела сваё складанае гістарычнае паходжанне, што сэнс міфаў варта шукаць не ззаду іх, а ў іх саміх. Першапачаткова старажытнагрэчаскую рэлігію разглядалі толькі ў ёй самой, асцерагаючыся заходзіць па той бок Гамера і наогул за межы чыста элінскай культуры (гэтага прынцыпу дагэтуль трымаецца «кенігсбергская» школа): адгэтуль лакалістычнае тлумачэнне міфаў — з фізікальнай (напрыклад, Фаркхамера, Peter Wilhelm Forchhammer) або толькі з гістарычнага пункту гледжання (напрыклад, Карла Мюлера, ням.: К. О. Müller).
Адны звярнулі галоўную ўвагу на ідэальны змест грэчаскай міфалогіі, зводзячы яго да з’яў мясцовай прыроды, іншыя — на рэальнае, якое ўгледжвала ў складаным старажытнагрэчаскім політэізме сляды мясцовых (племянных і г. д.) асаблівасцей. З часам прыйшлося так ці інакш прызнаць і спрадвечнае значэнне ўсходніх элементаў у грэчаскай рэлігіі. выклікала «параўнальную індаеўрапейскую міфалогію». Гэты кірунак, які дагэтуль пераважнае ў навуцы, быў плённы ўжо ў тым стаўленні, што ясна паказаў неабходнасць параўнальнага вывучэння старажытнагрэчаскай рэлігіі і супаставіў шырокі матэрыял для гэтага вывучэння; але — не гаворачы ўжо пра крайнюю просталінейнасць метадычных прыёмаў і крайняй паспешнасці меркаванняў — ён займалася не столькі даследаваннем грэчаскай рэлігіі пры дапамозе параўнальнага метаду, колькі пошукам яе асноўных момантаў, якія ўзыходзяць да пары агульнаарыйскага адзінства (прычым лінгвістычнае паняцце індаеўрапейскіх народаў занадта рэзка атаяснялася з этнічным). Што да да асноўнага зместу міфаў («хваробы мовы», паводле К. Мюлера), то яно занадта выключна зводзілася да з’яў прыроды — пераважна да сонца, або месяца, ці да навальніц.
Маладзейшая школа параўнальнай міфалогіі лічыць нябесныя божаствы вынікам далейшага, штучнага развіцця першапачатковай «народнай» міфалогіі, якая ведала толькі дэманаў (, анімізм).
У грэчаскай міфалогіі нельга не прызнаць і пазнейшыя напластаванні, асабліва ва ўсёй вонкавай форме міфаў (як яны дайшлі да нас), хоць іх не заўсёды можна вызначыць гістарычна, як не заўсёды можна вылучыць чыста рэлігійную частку міфаў. Пад гэтай абалонкай крыюцца і агульнаарыйскія элементы, але іх часта столькі ж цяжка вылучыць ад адмыслова грэчаскіх, як і наогул вызначыць пачатак чыста грэчаскай культуры. Не меней цяжка колькі-небудзь сапраўды высветліць асноўны змест розных элінскіх міфаў, несумненна вельмі складаны. Прырода з яе ўласцівасцямі і з’явамі гуляла тут вялікую ролю, але, можа быць, пераважна службовую; нароўні з гэтымі натуральнагістарычнымі момантамі варта прызнаваць і моманты гісторыка-этычныя (бо багі наогул жылі няйначай і не лепш, чым людзі).
Не без уплыву засталося мясцовае і культурнае рассячэнне элінскага свету; несумненна таксама прысутнасць усходніх элементаў у грэчаскай рэлігіі. Занадта складанай і занадта цяжкай задачай было б растлумачыць гістарычна, хоць у самых агульных рысах, як паступова ўжываліся паміж сабой усе гэтыя моманты; але такіх-сякіх ведаў і ў гэтай вобласці можна дасягнуць, зыходзячы асабліва з перажыванняў, якія захаваліся і ва ўнутраным змесце, і ў вонкавым становішчы культаў, і лічачыся прытым па магчымасці з усім найстаражытнейшым гістарычным жыццём элінаў (шлях у гэтым кірунку паказаў асабліва Куртынс (ням.: E. Curtins) у сваіх «Studien z. Gesch. d. griech. Olymps» (Sitzb. d. Berl. Akad., 1890). Знамянальна, напрыклад, стаўленне ў грэчаскай рэлігіі вялікіх богаў да божастваў меншых, народных, і багоў надземнага свету падземнага; характэрна шанаванне нябожчыкаў, якае выказалася і ў кульце герояў; цікаўна містычны змест грэчаскай рэлігіі.
Зноскі
Літаратура
- Малюковіч С. Дз. Міфалогія: Старажытная Элада. У 2-х ч. -- Ч. I. -- Мн., 2000; -- Ч. II. -- Мн.; 2003.
Спасылкі
Старажытнагрэчаская міфалогія на Вікісховішчы |
- Антычная міфалогія. Энцыклапедыя міфалогіі старажытнага свету. (руск.)
- Антычная міфалогія і эпас (універсітэцкія лекцыі і навуковыя артыкулы) (руск.)
- Грэчаская міфалогія Архівавана 9 снежня 2006. (руск.)
- Літаратура Старажытнай Грэцыі Архівавана 9 снежня 2006. (руск.)
- Шырокі спіс багоў Старажытнай Грэцыі Архівавана 10 мая 2021. (руск.)
- Гісторыя і міфалогія антычнага свету (руск.)
- Генеалагічныя сувязі старажытнагрэчаскіх богаў (англ.)
- Гесіёд. «Пра паходжанне богаў (Тэагонія)» (руск.)
- Мифы Древней Греции. — М.: Прогресс, 1992. (руск.)
- Древнегреческая религия. — Киев: СИНТО, 1993. Архівавана 12 кастрычніка 2006. (руск.) — вядомы даследчык антычнай культуры падрабязна выкладае сутнасць грэчаскай рэлігіі ў эпоху росквіту старажытнагрэчаскай цывілізацыі
- Религия эллинизма. — Томск: «Водолей», 1996. Архівавана 12 кастрычніка 2006. (руск.)
- Міфалагічны слоўнік (руск.)
Вікіпедыя, Вікі, кніга, кнігі, бібліятэка, артыкул, чытаць, спампоўваць, бясплатна, бясплатна спампаваць, mp3, відэа, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнак, музыка, песня, фільм, кніга, гульня, гульні, мабільны, тэлефон, Android, iOS, Apple, мабільны тэлефон, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, ПК, Інтэрнэт, кампутар
Artykul vymagae praverki arfagrafii Udzelnik yaki pastaviy shablon ne pakinuy tlumachennyay Magchymy mashynny peraklad uzhyvanne nenarmatyynaga pravapisu abo leksiki Dlya praverki yosc admyslovyya pragramy Religiya i mifalogiya Starazhytnaj Grecyi zrabili velizarny yplyy na razviccyo kultury i mastactva ysyago svetu i paklali pachatak nezlichonamu mnostvu religijnyh uyaylennyay pra chalaveka geroyay i bagoy Grechaskaya trojca i raspaysyudzhvanne troh carstvay Zyamli Zeysa boga neba Pasejdona mory i akiyany i Aida padzemny svet Teos drugaradnyya bagi dzeci getaj trojcy Krynicy vyvuchennyaNajstarazhytnejshy stan grechaskaj mifalogii vyadomy z tablichak Egejskaj kultury zapisanyh Linejnym pismom B Dlya getaga peryyadu harakterna neshmatlikasc bagoy mnogiya z ih nazyvayucca inshaskazalna u sheragu imyonay mayucca zhanochyya analagi napryklad di wi o jo Diwijos Zeys i zhanochy analag di wi o ja Uzho y kryta mikenski peryyad vyadomy Zeys Afina Dyyanis i sherag inshyh hoc ih ierarhiya magla adroznivacca ad paznejshaj Mifalogiya cyomnyh stagoddzyay pamizh zanyapadam kryta mikenskaj cyvilizacyi i yzniknennem antychnaj grechaskaj cyvilizacyi vyadomaya tolki pa paznejshyh krynicah Roznyya syuzhety starazhytnagrechaskih mifay uves chas figuruyuc u tvorah starazhytnagrechaskih pismennikay napyaredadni epohi elinizmu yznikae tradycyya stvarac na ih asnove ylasnyya alegarychnyya mify U grechaskaj dramaturgii abygryvayucca i razvivayucca shmatlikiya mifalagichnyya syuzhety Najbujnejshymi krynicami z yaylyayucca Iliyada i Adyseya Gamera Gesiyoda Paroski marmur Bibliyateka Pseyda Apaladora Avidziya Nekatoryya starazhytnagrechaskiya aytary sprabavali rastlumachyc mify z racyyanalistychnyh pazicyj pisay pra bagoy yak pra lyudzej chye ychynki byli abagaylyonyya u sachynenni Pra neveragodnae merkavay shto apisanyya y mifah padzei vynik nerazumennya abo dasachynennya detalyay Statuya Pasejdona y porce Kapengagena PahodzhanneNajstarazhytnejshyya bagi grechaskaga panteona cesna zvyazany z agulnaindaeyrapejskaj sistemaj religijnyh veravannyay mayucca paraleli i y imyonah tak indyjski adpavyadae grechaskamu Uranu i g d Dalejshae razviccyo mifalogii ishlo pa nekalkih kirunkah daluchenne da grechaskaga panteona nekatoryh bostvay susednih abo zavayavanyh naroday abagaylenne nekatoryh geroyay geraichnyya mify pachynayuc cesna zlivacca z mifalogiyajReligijnyya yyaylenni starazhytnyh grekayAsnoyny artykul Religijnyya yyaylenni i religijny pobyt starazhytnyh grekay znahodzilisya y cesnaj suvyazi z usim ih gistarychnym zhyccyom Uzho y najstarazhytnejshyh pomnikah grechaskaj tvorchasci yasna adbivaecca antrapamarfichny haraktar grechaskaga politeizma yaki tlumachycca nacyyanalnymi asablivascyami ysyago kulturnaga razviccya y getaj sfery peynyya yyaylenni naogul gavorachy peravazhayuc nad abstraktnymi yak i y kolkasnym staylenni chalavekapadobnyya bagi i bagini i geraini peravazhayuc nad bozhastvami abstraktnaga znachennya yakiya u svayu chargu atrymlivayuc antrapamarfichnyya rysy U tym ci inshym kulce u roznyh pismennikay ci mastakoy z tym ci inshym bazhastvom zluchayucca roznyya agulnyya ci mifalagichnyya i mifagrafichnyya uyaylenni Vyadomy roznyya spaluchenni i ierarhii genealogii charoynyh istot Alimp roznyya sistemy dvanaccacibozhnasci napryklad u Afinah Zeys Gera Pasejdon Aid Demetra Apalon Artemida Gefest Afina Ares Afradyta Germes Padobnyya spaluchenni tlumachacca ne tolki z tvorchaga punktu gledzhannya ale i z umoy gistarychnaga zhyccya elinay u grechaskim politeizme prasochvayucca i paznejshyya naplastavanni ushodniya elementy abagaylenne navat pry zhycci U agulnareligijnaj svyadomasci elinay ne bylo vidac yakoj nebudz vyznachanaj agulnapryznanaj Raznastajnasc religijnyh uyaylennyay znahodzila sabe vyyaylenne i y raznastajnasci kultay vonkavae stanovishcha yakih zaraz usyo bolej razumeecca praz arhealagichnyya raskopki i znahodki Paznaecca yakiya dze shanavalisya bagi abo geroi i dze yaki shanavaysya peravazhna napryklad Zeys u i Apalon u Delfah i na Delase Afina u Afinah Gera na Samase Asklepij u vedaem shanavanyya ysimi abo mnogimi elinami svyatyni yak napryklad ci arakuly abo svyatynya delasskaya vedaem bujnyya i drobnyya amfiktyyonii kultavyya supolnasci Mozhna adroznic kulty dzyarzhaynyya i pryvatnyya Usyopaglynalnae znachenne dzyarzhavy adbilasya i y religijnaj sfery Antychny svet naogul gavorachy ne veday ni ynutranaj cerkvy yak carstvy yak ne z getaga svetu ni cerkvy yak dzyarzhavy y dzyarzhave carkva i dzyarzhava byli y im panyaccyami paglynalnymi abo abumaylyalymi adzin drugoga i napryklad zhrec byy toj samy dzyarzhayny magistrat Geta pravila ne ysyudy adnak maglo byc pravedzena z bezumoynaj paslyadoynascyu praktyka vyklikala pryvatnyya adhilenni stvarala tyya ci inshyya kambinacyi Kali vyadomae bazhastvo lichylasya galoynym bazhastvom vyadomaj dzyarzhavy taya dzyarzhava pryznavala chasam yak u Afinah razam z tym i nekatoryya inshyya kulty naroyni z getymi agulnadzyarzhaynymi kultami isnavali i asobnyya kulty dzyarzhaynyh padzelay napryklad afinskih i kulty pryvatnapravavoga znachennya napryklad hatniya ci syamejnyya a taksama kulty pryvatnyh tavarystvay ci asob Pakolki peravazhay dzyarzhayny pryncyp yaki peramog ne ysyudy adnachasova i raynamerna usyaki gramadzyanin byy abavyazany akramya svaih pryvatnapravavyh bazhastvoy shanavac bogay svayoj gramadzyanskaj abshchyny zmeny prynesla elinistychnaya epoha yakaya naogul spryyalnaya pracesu niveliravannya Geta shanavanne vyyaylyalasya chysta vonkavaj vyyavaj pasilnym udzelam u vyadomyh abradah i svyatah yakiya zdzyajsnyayucca ad imya dzyarzhavy ci dzyarzhaynaga padzelu udzelam da yakoga zaprashalasya y inshyh vypadkah i negramadzyanskae naselnictva abshchyny i gramadzyanam i ne gramadzyanam dazvalyalasya yak hto mog zhaday i ymey shukac zadavalnennya svaim religijnym zapatrabavannyam Treba dumac shto i naogul shanavanne bagoy bylo vonkavym unutranaya religijnaya svyadomasc byla naiynaj i y narodnaj mase zababony ne pamyanshalisya a rasli asabliva y paznejshy chas kali yany znajshli sabe pazhytak yaki ishoy z Ushodu zatoe va ytvoranym gramadstve rana pachaysya asvetnicki ruh spachatku nyasmely potym usyo bolsh energichny shto adnym kancom svaim admoynym zakranuy i masu religijnasc mala slabela yvogule a chasam navat hoc i hvaravita uzvyshalasya ale religiya geta znachyc staryya yyaylenni i kulty pastupova asabliva pa mery raspaysyudzhvannya hrysciyanstva gublyala i svoj sens i svoj zmest Pryblizna takaya uvogule unutranaya i vonkavaya gistoryya grechaskaj religii za chas dastupny glybejshamu vyvuchennyu U tumannaj voblasci pershapachatkovaj spradvechnaj grechaskaj religii navukovaya praca aznachyla tolki nekatoryya agulnyya momanty hoc yany i stavyacca zvychajna z zalishnyaj rezkascyu i krajnascyu Uzho starazhytnaya filasofiya zavyashchala trayakae alegarychnae tlumachenne mifay psihalagichnae ci etychnae gistoryka palitychnae ne zusim dakladna zvanae eygemerychnym i fizikalnae uzniknenne zh religii yana tlumachyla z indyvidualnaga momantu Syudy daluchylasya i vuzkatealagichny punkt gledzhannya i y sutnasci na getaj zha asnove pabudavana Simvolika Krejcara nyam Kreuzer Symbolik und Mythologie der alt Volker bes der Griechen 1836 yak i mnogiya inshyya sistemy i teoryi yakiya ignaravali momant evalyucyi Pastupova adnak pryhodzili da svyadomasci shto starazhytnagrechaskaya religiya mela svayo skladanae gistarychnae pahodzhanne shto sens mifay varta shukac ne zzadu ih a y ih samih Pershapachatkova starazhytnagrechaskuyu religiyu razglyadali tolki y yoj samoj asceragayuchysya zahodzic pa toj bok Gamera i naogul za mezhy chysta elinskaj kultury getaga pryncypu dagetul trymaecca kenigsbergskaya shkola adgetul lakalistychnae tlumachenne mifay z fizikalnaj napryklad Farkhamera Peter Wilhelm Forchhammer abo tolki z gistarychnaga punktu gledzhannya napryklad Karla Myulera nyam K O Muller Adny zvyarnuli galoynuyu yvagu na idealny zmest grechaskaj mifalogii zvodzyachy yago da z yay myascovaj pryrody inshyya na realnae yakoe ygledzhvala y skladanym starazhytnagrechaskim politeizme slyady myascovyh plemyannyh i g d asablivascej Z chasam pryjshlosya tak ci inaksh pryznac i spradvechnae znachenne yshodnih elementay u grechaskaj religii vyklikala paraynalnuyu indaeyrapejskuyu mifalogiyu Gety kirunak yaki dagetul peravazhnae y navucy byy plyonny yzho y tym staylenni shto yasna pakazay neabhodnasc paraynalnaga vyvuchennya starazhytnagrechaskaj religii i supastaviy shyroki materyyal dlya getaga vyvuchennya ale ne gavorachy yzho pra krajnyuyu prostalinejnasc metadychnyh pryyomay i krajnyaj paspeshnasci merkavannyay yon zajmalasya ne stolki dasledavannem grechaskaj religii pry dapamoze paraynalnaga metadu kolki poshukam yae asnoynyh momantay yakiya yzyhodzyac da pary agulnaaryjskaga adzinstva prychym lingvistychnae panyacce indaeyrapejskih naroday zanadta rezka atayasnyalasya z etnichnym Shto da da asnoynaga zmestu mifay hvaroby movy pavodle K Myulera to yano zanadta vyklyuchna zvodzilasya da z yay pryrody peravazhna da sonca abo mesyaca ci da navalnic Maladzejshaya shkola paraynalnaj mifalogii lichyc nyabesnyya bozhastvy vynikam dalejshaga shtuchnaga razviccya pershapachatkovaj narodnaj mifalogii yakaya vedala tolki demanay animizm U grechaskaj mifalogii nelga ne pryznac i paznejshyya naplastavanni asabliva va ysyoj vonkavaj forme mifay yak yany dajshli da nas hoc ih ne zaysyody mozhna vyznachyc gistarychna yak ne zaysyody mozhna vyluchyc chysta religijnuyu chastku mifay Pad getaj abalonkaj kryyucca i agulnaaryjskiya elementy ale ih chasta stolki zh cyazhka vyluchyc ad admyslova grechaskih yak i naogul vyznachyc pachatak chysta grechaskaj kultury Ne menej cyazhka kolki nebudz sapraydy vysvetlic asnoyny zmest roznyh elinskih mifay nesumnenna velmi skladany Pryroda z yae ylascivascyami i z yavami gulyala tut vyalikuyu rolyu ale mozha byc peravazhna sluzhbovuyu naroyni z getymi naturalnagistarychnymi momantami varta pryznavac i momanty gistoryka etychnyya bo bagi naogul zhyli nyajnachaj i ne lepsh chym lyudzi Ne bez uplyvu zastalosya myascovae i kulturnae rassyachenne elinskaga svetu nesumnenna taksama prysutnasc ushodnih elementay u grechaskaj religii Zanadta skladanaj i zanadta cyazhkaj zadachaj bylo b rastlumachyc gistarychna hoc u samyh agulnyh rysah yak pastupova yzhyvalisya pamizh saboj use getyya momanty ale takih syakih veday i y getaj voblasci mozhna dasyagnuc zyhodzyachy asabliva z perazhyvannyay yakiya zahavalisya i va ynutranym zmesce i y vonkavym stanovishchy kultay i lichachysya prytym pa magchymasci z usim najstarazhytnejshym gistarychnym zhyccyom elinay shlyah u getym kirunku pakazay asabliva Kurtyns nyam E Curtins u svaih Studien z Gesch d griech Olymps Sitzb d Berl Akad 1890 Znamyanalna napryklad staylenne y grechaskaj religii vyalikih bogay da bozhastvay menshyh narodnyh i bagoy nadzemnaga svetu padzemnaga harakterna shanavanne nyabozhchykay yakae vykazalasya i y kulce geroyay cikayna mistychny zmest grechaskaj religii ZnoskiLitaraturaMalyukovich S Dz Mifalogiya Starazhytnaya Elada U 2 h ch Ch I Mn 2000 Ch II Mn 2003 SpasylkiStarazhytnagrechaskaya mifalogiya na VikishovishchyAntychnaya mifalogiya Encyklapedyya mifalogii starazhytnaga svetu rusk Antychnaya mifalogiya i epas universiteckiya lekcyi i navukovyya artykuly rusk Grechaskaya mifalogiya Arhivavana 9 snezhnya 2006 rusk Litaratura Starazhytnaj Grecyi Arhivavana 9 snezhnya 2006 rusk Shyroki spis bagoy Starazhytnaj Grecyi Arhivavana 10 maya 2021 rusk Gistoryya i mifalogiya antychnaga svetu rusk Genealagichnyya suvyazi starazhytnagrechaskih bogay angl Gesiyod Pra pahodzhanne bogay Teagoniya rusk Mify Drevnej Grecii M Progress 1992 rusk Drevnegrecheskaya religiya Kiev SINTO 1993 Arhivavana 12 kastrychnika 2006 rusk vyadomy dasledchyk antychnaj kultury padrabyazna vykladae sutnasc grechaskaj religii y epohu roskvitu starazhytnagrechaskaj cyvilizacyi Religiya ellinizma Tomsk Vodolej 1996 Arhivavana 12 kastrychnika 2006 rusk Mifalagichny sloynik rusk