Піна — рака ў Іванаўскім і Пінскім раёнах Беларусі, левы прыток Прыпяці.
Піна | |
---|---|
Характарыстыка | |
Даўжыня | 40 км |
Басейн | 2 460 км² |
Расход вады | 8,6 м³/с |
Вадацёк | |
Выток | |
• Каардынаты | 52°02′10″ пн. ш. 25°37′09″ у. д.HGЯO |
Вусце | Прыпяць |
• Каардынаты | 52°09′46″ пн. ш. 26°14′33″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Прыпяць → Дняпро → [d] |
Краіна | |
| |
— выток, — вусце | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Даўжыня ракі складае 40 км. Плошча вадазбору — 2460 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці — 8,6 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні — 0,01 ‰.
Назва
Назва Піна балцкага паходжання. Балцкія назоўныя аналагі — прускія тапонімы Pinno, Pynouwe, літоўскі гідронім Pynauja.
Звязана з літоўскім pinti «плесці (кош, плот, касу)», pynė «каса», прускім panto «путы». Далей да індаеўрапейскага *(s)pen- «сплятаць, скручваць».
Назва адносілася да звілістасці рачнога рэчышча.
Недалёка ад утоку Піны ў Прыпяць таксама ўцякаюць рэкі з балцкімі назвамі Ясельда, Лунія (Лань), Цна.
Згодна з народна-этымалагічнай версіяй, назва Піны ад украінскага (паляшуцкага) піна «пена», якая па рацэ плавала. Паводле іншай версіі, украінска-паляшуцкая вымова назваў «Пыньск» і «Пына» дазваляе звязаць са словамі тыпу «спыніць» (укр. спинити).
Асноўныя прытокі
Справа: , , , , Ступа.
Злева: Струга, Няслуха, Піліпаўка.
На рацэ
Гарады: Пінск (порт).
Гідраграфія
Пачынаецца каля вёскі Пераруб Іванаўскага раёна, вусце — ў межах Пінска. Паводле меркавання некаторых даследчыкаў рака бярэ свой пачатак каля вёскі Дубай Пінскага раёна (даўжыня рэчышча 27 км).
Воднасць ракі падтрымліваецца перакідам часткі сцёку з Прыпяці праз сістэму і каналаў. Піна з’яўляецца часткай Дняпроўска-Бугскага канала.
Цячэ па нізіне Прыпяцкага Палесся. Даліна невыразная, зліваецца з прылеглай мясцовасцю. Рэчышча слабазвілістае, шырынёй 30—40 м. У выніку каналізавання лукавіны ракі выпрастаныя, рэчышча паглыблена на перакатах.
У басейне ракі знаходзяцца азёры Акуніна, Гарынец, Пясчанае, Расне, Семяховічы і іншыя.
Зноскі
- В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 201.
- J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 988.
- В. Жучкевич. Краткий топонимический словарь Белоруссии. Минск, 1974. С. 290.
Літаратура
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1–2. – Л., 1971.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. (руск.)
- Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
- Государственный водный кадастр: Водные ресурсы, их использование и качество вод (за 2004 год). — Мн.: Министерство природных ресурсов и охраны окружающей среды, 2005. — 135 с.
Вікіпедыя, Вікі, кніга, кнігі, бібліятэка, артыкул, чытаць, спампоўваць, бясплатна, бясплатна спампаваць, mp3, відэа, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнак, музыка, песня, фільм, кніга, гульня, гульні, мабільны, тэлефон, Android, iOS, Apple, мабільны тэлефон, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, ПК, Інтэрнэт, кампутар
Pina raka y Ivanayskim i Pinskim rayonah Belarusi levy prytok Prypyaci PinaRaka Pina y PinskuHaraktarystykaDayzhynya 40 kmBasejn 2 460 km Rashod vady 8 6 m sVadacyokVytok Kaardynaty 52 02 10 pn sh 25 37 09 u d H G Ya OVusce Prypyac Kaardynaty 52 09 46 pn sh 26 14 33 u d H G Ya ORazmyashchenneVodnaya sistema Prypyac Dnyapro d Kraina Belarus vytok vusce Medyyafajly na Vikishovishchy Dayzhynya raki skladae 40 km Ploshcha vadazboru 2460 km Syarednegadavy rashod vady y vusci 8 6 m s Syaredni nahil vodnaj paverhni 0 01 NazvaNazva Pina balckaga pahodzhannya Balckiya nazoynyya analagi pruskiya taponimy Pinno Pynouwe litoyski gidronim Pynauja Zvyazana z litoyskim pinti plesci kosh plot kasu pyne kasa pruskim panto puty Dalej da indaeyrapejskaga s pen splyatac skruchvac Nazva adnosilasya da zvilistasci rachnoga rechyshcha Nedalyoka ad utoku Piny y Prypyac taksama ycyakayuc reki z balckimi nazvami Yaselda Luniya Lan Cna Zgodna z narodna etymalagichnaj versiyaj nazva Piny ad ukrainskaga palyashuckaga pina pena yakaya pa race plavala Pavodle inshaj versii ukrainska palyashuckaya vymova nazvay Pynsk i Pyna dazvalyae zvyazac sa slovami typu spynic ukr spiniti Asnoynyya prytokiSprava Stupa Zleva Struga Nyasluha Pilipayka Na raceGarady Pinsk port GidragrafiyaPachynaecca kalya vyoski Perarub Ivanayskaga rayona vusce y mezhah Pinska Pavodle merkavannya nekatoryh dasledchykay raka byare svoj pachatak kalya vyoski Dubaj Pinskaga rayona dayzhynya rechyshcha 27 km Vodnasc raki padtrymlivaecca perakidam chastki scyoku z Prypyaci praz sistemu i kanalay Pina z yaylyaecca chastkaj Dnyaproyska Bugskaga kanala Cyache pa nizine Prypyackaga Palessya Dalina nevyraznaya zlivaecca z pryleglaj myascovascyu Rechyshcha slabazvilistae shyrynyoj 30 40 m U vyniku kanalizavannya lukaviny raki vyprastanyya rechyshcha paglyblena na perakatah U basejne raki znahodzyacca azyory Akunina Garynec Pyaschanae Rasne Semyahovichy i inshyya ZnoskiV N Toporov O N Trubachev Lingvisticheskij analiz gidronimov Verhnego Podneprovya Moskva 1962 S 201 J Pokorny Indogermanisches etymologisches Worterbuch Bern Munchen 1959 1969 C 988 V Zhuchkevich Kratkij toponimicheskij slovar Belorussii Minsk 1974 S 290 LitaraturaResursy poverhnostnyh vod SSSR Opisanie rek i ozyor i raschyoty osnovnyh harakteristik ih rezhima T 5 Belorussiya i Verhnee Podneprove Ch 1 2 L 1971 Priroda Belorussii Popul encikl BelSE Redkol I P Shamyakin gl red i dr Mn BelSE 1986 599 s 40 l il rusk Blakitnaya kniga Belarusi Encyklapedyya redkal N A Dzisko i insh Mn BelEn 1994 415 s 10 000 ekz ISBN 5 85700 133 1 Gosudarstvennyj vodnyj kadastr Vodnye resursy ih ispolzovanie i kachestvo vod za 2004 god Mn Ministerstvo prirodnyh resursov i ohrany okruzhayushej sredy 2005 135 s