Джаакіна Расіні (італ.: Gioacchino Rossini; 2 лютага 1792 — 13 лістапада 1868) — італьянскі кампазітар, адзін з найбольш значных і ўплывовых оперных кампазітараў ХІХ сагоддзя.
Джаакіна Расіні | |
---|---|
італ.: Gioachino Antonio Rossini | |
Імя пры нараджэнні | італ.: Gioachino Antonio Rossini |
Род дзейнасці | кампазітар |
Дата нараджэння | 2 лютага |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці | 13 лістапада |
Месца смерці |
|
Месца пахавання |
|
Грамадзянства |
|
Бацька | Giuseppe Rossini[d] |
Маці | Anna Guidarini[d] |
Жонка | Ізабэла Кальбран[d] і Olympe Pélissier[d] |
Альма-матар |
|
Узнагароды і прэміі | |
Аўтограф | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
Абодва яго бацькі прафесійна займаліся музычнай кар'ерай. Яго маці была опернай спявачкай у Ферары, Балонні і Трыесце, яго бацька быў вулічным трубачом у Пезара і граў на горне ў разнастайных оперных аркестрах.
Пасля атрымання навуцы гульні на клавесіне, навучанню ў вакалы, ён у дзесяцігадовым узросце ўжо быў гатовы як артыст і акампаніятар і пачаў зарабляць грошы ў касцёлах і тэатрах. У 1806 г. ён паступіў у Балонскі музычны ліцэй, дзе вывучаў музычную тэорыю і віяланчэль. Чатыры гады пасля ён стаў выпускніком ліцэя і працягнуў сваю кар'еру як кампазітар для опер.
Першая опера Расіні была прэзентавана публіцы як аднаактавая камедыя «La Cambiale di matrimonio» («Шлюбавы конт») у Венецыі ў 1810 г. Паміж 1811 і 1814 гг., 12 новых опер Расіні з'явіліся ў Венецыі, Мілане, Рыме і Балонні. Найбольш папулярная з іх была «La Pietra del paragone» (Мілан, 1812), «Tancredi» (Венецыя, 1813) і «L'Italiana in Algeri» («Італьянка ў Алжыры»; Венецыя, 1813), працы, якія стварылі імя Расіні не толькі ў Італіі, але па ўсёй Еўропе.
У 1815 заняў пасаду музычнага дырэктара ў «Teatro San Carlo» і «Teatro del Fondo» ў Неапалі. У наступны год ён злажыў сваю найлепшую вядомую оперу «Il Barbiere di Siviglia» («Севільскі цырульнік»; Рым). Іншыя значныя оперы былі пастаўленыя ў некалькі наступных год: «Otello» (Неапаль, 1816), «La Cenerentola» («Папялюшка»; Рым, 1817), «La Gazza ladra» («Сарока-зладзейка»; Мілан, 1817) і «La Donna del lago» («Жанчына ля возера»; Неапаль, 1819). Апошняй операй, створанай у Італіі, стала «Семіраміда» (Венецыя, 1823).
У 1824 г. Расіні прымае кіраванне Італьянскім тэатрам у Парыжы. Яго першыя дзве оперы фр. «Le Siege de Corinthe» («Аблога Карынфа»; 1826) і «Moise» (1827), дзе выпраўляліся больш раннія італьянскія працы. Ён стварыў цудоўныя оперы «Le Comte Ory» (1828) і гранд опера «Guillaume Tell» («Вільгельм Тэль», 1829), якія сталі зваротным пунктам у гісторыі рамантычнай оперы.
«Guillaume Tell» стала 39-й і апошняй яго працай, хоць ён жыў яшчэ 39 год. Ён напісаў дзве важныя рэлігійныя працы, «Stabat Mater» (1842) і «Petite Messe solennelle» («Кароткая ўрачыстая Імша», 1842), а таксама шматлікія мелодыі для фартэпіяна і групы мелодый пад назвай «Peches de vieillesse» («Гукі сталага веку»). З 1837 па 1855 ён жыў у Італіі, пасля пераехаў у Парыж, дзе правёў рэшту свайго жыцця.
Творчасць
У мастацтве Дж. Расіні арганічна ўвасоблены традыцыі італьянскай народна-песеннай культуры. 3 яго імем звязаны росквіт італьянскай нацыянальнай оперы. Найбольш поўна талент Дж. Расіні раскрыўся ў операх-буф, якія вылучаюцца дасціпнасцю, яскравасцю музычных характарыстык, тэмпераментнасцю і дэмакратычнасцю музыкі, адзінствам драматычнага і музычнага развіцця: «Шаўковая лесвіца» (паст. 1812), «Італьянка ў Алжыры» (паст. 1813), «Севільскі цырульнік» (паст. 1816). У шэрагу опер-серыя, у т.л. «Майсей у Егіпце» (паст. 1818), «Магамет II» (паст. 1820), узмацніў ролю масавых харавых сцэн і ансамбляў, спрасціў вакальныя партыі, узбагаціў функцыі аркестра. Уздым патрыятычнага руху ў Італіі найбольш выразна адлюстраваны ў героіка-рамантычнай оперы «Вільгельм Тэль» (паст. 1829). Сярод іншых твораў опера-серыя «Сарока-зладзейка», музычная камедыя «Папялушка» (абедзве паст. ў 1817) і інш. Пісаў таксама царкоўную музыку, кантаты, гімны, камерна-вакальныя і інструментальны творы.
Зноскі
- Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- Grove Music Online — OUP.
- http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k6547447g/f190
- (unspecified title) Праверана 14 жніўня 2024.
Літаратура
- Глушчанка, Г. Расіні // БЭ ў 18 т. Т. 13. — Мн., 2001.
- Stendhal (Marie Henri Beyle). Life of Rossini, trans. and annotated by Richard N. Coe, rev. ed. 1970.
- Toye, Francis. Rossini. 1934; repr. 1963.
- Weinstock, Herbert. Rossini: A Biography. 1968.
Спасылкі
Джаакіна Расіні на Вікісховішчы |
- Conservatorio G.Rossini di Pesaro Архівавана 15 верасня 2008.
- Rossini Opera Festival
- Il testamento di Rossini Архівавана 5 лютага 2007.
- Interessante approfondimento anche in lingua tedesca
- Vita e analisi di alcune opere dal noto sito karadar.com
Вікіпедыя, Вікі, кніга, кнігі, бібліятэка, артыкул, чытаць, спампоўваць, бясплатна, бясплатна спампаваць, mp3, відэа, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, малюнак, музыка, песня, фільм, кніга, гульня, гульні, мабільны, тэлефон, Android, iOS, Apple, мабільны тэлефон, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, ПК, Інтэрнэт, кампутар
Dzhaakina Rasini ital Gioacchino Rossini 2 lyutaga 1792 13 listapada 1868 italyanski kampazitar adzin z najbolsh znachnyh i yplyvovyh opernyh kampazitaray HIH sagoddzya Dzhaakina Rasiniital Gioachino Antonio RossiniImya pry naradzhenni ital Gioachino Antonio RossiniRod dzejnasci kampazitarData naradzhennya 2 lyutagaMesca naradzhennya Pezara Papskaya voblascData smerci 13 listapadaMesca smerci Pasi Drugaya francuzskaya imperyyaMesca pahavannya Bazilika Santa KrochePer LashezGrave of Rossini d Tomb of Gioachino Rossini Florence d Gramadzyanstva Karaleystva Italiya Papskaya voblascBacka Giuseppe Rossini d Maci Anna Guidarini d Zhonka Izabela Kalbran d i Olympe Pelissier d Alma matar Kanservatoryya Dzhavani Bacista Marcini d Uznagarody i premiiAytograf Medyyafajly na VikishovishchyBiyagrafiyaAbodva yago backi prafesijna zajmalisya muzychnaj kar eraj Yago maci byla opernaj spyavachkaj u Ferary Balonni i Tryesce yago backa byy vulichnym trubachom u Pezara i gray na gorne y raznastajnyh opernyh arkestrah Paslya atrymannya navucy gulni na klavesine navuchannyu y vakaly yon u dzesyacigadovym uzrosce yzho byy gatovy yak artyst i akampaniyatar i pachay zarablyac groshy y kascyolah i teatrah U 1806 g yon pastupiy u Balonski muzychny licej dze vyvuchay muzychnuyu teoryyu i viyalanchel Chatyry gady paslya yon stay vypusknikom liceya i pracyagnuy svayu kar eru yak kampazitar dlya oper Pershaya opera Rasini byla prezentavana publicy yak adnaaktavaya kamedyya La Cambiale di matrimonio Shlyubavy kont u Venecyi y 1810 g Pamizh 1811 i 1814 gg 12 novyh oper Rasini z yavilisya y Venecyi Milane Ryme i Balonni Najbolsh papulyarnaya z ih byla La Pietra del paragone Milan 1812 Tancredi Venecyya 1813 i L Italiana in Algeri Italyanka y Alzhyry Venecyya 1813 pracy yakiya stvaryli imya Rasini ne tolki y Italii ale pa ysyoj Eyrope U 1815 zanyay pasadu muzychnaga dyrektara y Teatro San Carlo i Teatro del Fondo y Neapali U nastupny god yon zlazhyy svayu najlepshuyu vyadomuyu operu Il Barbiere di Siviglia Sevilski cyrulnik Rym Inshyya znachnyya opery byli pastaylenyya y nekalki nastupnyh god Otello Neapal 1816 La Cenerentola Papyalyushka Rym 1817 La Gazza ladra Saroka zladzejka Milan 1817 i La Donna del lago Zhanchyna lya vozera Neapal 1819 Aposhnyaj operaj stvoranaj u Italii stala Semiramida Venecyya 1823 U 1824 g Rasini prymae kiravanne Italyanskim teatram u Paryzhy Yago pershyya dzve opery fr Le Siege de Corinthe Abloga Karynfa 1826 i Moise 1827 dze vypraylyalisya bolsh ranniya italyanskiya pracy Yon stvaryy cudoynyya opery Le Comte Ory 1828 i grand opera Guillaume Tell Vilgelm Tel 1829 yakiya stali zvarotnym punktam u gistoryi ramantychnaj opery Guillaume Tell stala 39 j i aposhnyaj yago pracaj hoc yon zhyy yashche 39 god Yon napisay dzve vazhnyya religijnyya pracy Stabat Mater 1842 i Petite Messe solennelle Karotkaya yrachystaya Imsha 1842 a taksama shmatlikiya melodyi dlya fartepiyana i grupy melodyj pad nazvaj Peches de vieillesse Guki stalaga veku Z 1837 pa 1855 yon zhyy u Italii paslya peraehay u Paryzh dze pravyoy reshtu svajgo zhyccya TvorchascU mastactve Dzh Rasini arganichna yvasobleny tradycyi italyanskaj narodna pesennaj kultury 3 yago imem zvyazany roskvit italyanskaj nacyyanalnaj opery Najbolsh poyna talent Dzh Rasini raskryysya y operah buf yakiya vyluchayucca dascipnascyu yaskravascyu muzychnyh haraktarystyk temperamentnascyu i demakratychnascyu muzyki adzinstvam dramatychnaga i muzychnaga razviccya Shaykovaya lesvica past 1812 Italyanka y Alzhyry past 1813 Sevilski cyrulnik past 1816 U sheragu oper seryya u t l Majsej u Egipce past 1818 Magamet II past 1820 uzmacniy rolyu masavyh haravyh scen i ansamblyay sprasciy vakalnyya partyi uzbagaciy funkcyi arkestra Uzdym patryyatychnaga ruhu y Italii najbolsh vyrazna adlyustravany y geroika ramantychnaj opery Vilgelm Tel past 1829 Syarod inshyh tvoray opera seryya Saroka zladzejka muzychnaya kamedyya Papyalushka abedzve past y 1817 i insh Pisay taksama carkoynuyu muzyku kantaty gimny kamerna vakalnyya i instrumentalny tvory ZnoskiArchivio Storico Ricordi 1808 Praverana 3 snezhnya 2020 lt a href https wikidata org wiki Track Q3621644 gt lt a gt Grove Music Online OUP lt a href https wikidata org wiki Track Q30532476 gt lt a gt lt a href https wikidata org wiki Track Q217595 gt lt a gt http gallica bnf fr ark 12148 bpt6k6547447g f190 unspecified title Praverana 14 zhniynya 2024 LitaraturaGlushchanka G Rasini BE y 18 t T 13 Mn 2001 Stendhal Marie Henri Beyle Life of Rossini trans and annotated by Richard N Coe rev ed 1970 Toye Francis Rossini 1934 repr 1963 Weinstock Herbert Rossini A Biography 1968 SpasylkiDzhaakina Rasini na VikishovishchyConservatorio G Rossini di Pesaro Arhivavana 15 verasnya 2008 Rossini Opera Festival Il testamento di Rossini Arhivavana 5 lyutaga 2007 Interessante approfondimento anche in lingua tedesca Vita e analisi di alcune opere dal noto sito karadar com