Прадпрымальнік

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Прадпрымальнік — асоба, якая мае сваю справу ў мэтах атрымання прыбытку ў форме стварэння гандлю або вытворчасці.

Прадпрымальнік — чалавек, які ажыццяўляе прадпрымальніцкую дзейнасць.

Кожны прадпрымальнік можа мець уласную справу або можа дапамагаць ствараць прадпрыемствы іншым прадпрымальнікам.

Тэрміналогія

• Упершыню паняцце «прадпрымальнік» (фр.: entrepreneur) увёў французскі эканаміст прыкладна ў 1800 годзе. Ж.-Б. Сэй вызначыў яго так: «Прадпрымальнік перакідае эканамічныя рэсурсы са сферы малой прадукцыйнасці ў сферу вялікай прадукцыйнасці і пажынае плён».
• У Эканамічным слоўніку Ф. А. Бракгаўза і І. А. Эфрона пад прадпрыемствам маецца на ўвазе «такая гаспадарка, вядзенне якой разлічана на атрыманне прыбытку шляхам збыту прадуктаў у форме продажу або абмену. Гэтай прыкметай прадпрыемства адрозніваецца ад натуральных формаў гаспадаркі, у якіх вытворчасць разлічана непасрэдна на задавальненне патрэбаў членаў гаспадаркі. У чыстым выглядзе натуральныя формы гаспадаркі сустракаюцца ўсё радзей і радзей, бо гаспадаркі паступова ўцягваюцца ўсё больш у сістэму абмену».
• У «Папулярным слоўніку» (1991 г.) пад рэдакцыяй Г. Я. Кіпермана: «Прадпрымальніцтва — адзін з дзейсных сродкаў, якія дапамагаюць падтрымліваць стымулы да высокапрадукцыйнай працы, гаспадарскую матывацыю. Сапраўдны гаспадар — заўсёды прадпрымальнік, нягледзячы на тое, ці ідзе гаворка пра асобнага грамадзяніна або працоўны калектыў. Да прадпрымальніцтва адносяцца любыя віды гаспадарчай дзейнасці, калі яны не забароненыя заканадаўчымі актамі РФ і рэспублік».
• У падручніку «Псіхалогія прадпрымальніцтва і бізнесу» (Ю. В. Шчарбатых) даецца вызначэнне прадпрымальніка як «чалавека пэўнага асобаснага складу, які ў сваім імкненні да атрымання прыбытку самастойна выбірае спосаб эканамічнай дзейнасці, нясе маёмасную адказнасць за яе вынікі і на першым этапе сваёй дзейнасці сумяшчае функцыі ўласніка капіталу, наёмнага кіраўніка і работніка».
• Вялікі эканамічны слоўнік (пад агул. рэд. А. М. Азрыліяна) паказвае, што «прадпрымальнік — асоба, якая займаецца прадпрымальніцкай дзейнасцю, адшуквае сродкі для арганізацыі прадпрыемства і тым самым бярэ на сябе прадпрымальніцкую рызыку. Прадпрымальніцкая ініцыятыва — форма кіравання вытворчасцю і збытам, якая ўключае выпрацоўку новых канкурэнтаздольных ідэй, як перманентны працэс, аператыўнае ўкараненне найбольш плённых ідэй і арганізацыю сістэмы мерапрыемстваў па максімальна хуткім і эфектыўным збыце новай прадукцыі, атрыманай па новай тэхналогіі».
• С. І. Ожагаў у «Слоўніку рускай мовы» пісаў: «Прадпрымальнік — капіталіст, уладальнік прадпрыемства, буйны дзеяч, прадпрымальны і практычны чалавек».
• У «Кнізе дзелавога чалавека» пад рэдакцыяй Т. А. Краюхіна і Э. С. Мінаева: «Навуковае прадпрымальніцтва — форма дзейнасці ў сферы стварэння навукова-тэхнічнай прадукцыі і прадстаўлення паслуг з мэтай атрымання як мага большага прыбытку».
• Говард Х. Стывенсан, прафесар Гарвардскага ўніверсітэта, у артыкуле «Погляд на прадпрымальніцтва» пісаў: «Прадпрымальніцтва — гэта навука кіраваць, сутнасць якой мы можам сфармуляваць наступным чынам: пагоня за магчымасцямі без аглядкі на рэсурсы, якія ў дадзены момант знаходзяцца ў нас пад кантролем».